Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 3.djvu/38

Ta strona została przepisana.

Świerk, drzewo iglaste z rzędu szyszkowych, z rodziny sosnowatych (fig.).

Świerkać, świergotać, świegotać ćwierkać.

Świerkot, p. Świergot.

Świerkowy, odnoszący ś. do świerka, właściwy świerkowi, wyrobiony z drzewa świerkowego.

Świeronek, Świronek, Świreń, Świernia, śpichlerz, skład, śpiżarnia, lamus (fig).

Świerszcz, owad prostoskrzydły, skaczący (fig.); przen., człowiek szczupły, delikatny, drobny.

Świerszczeć, wydawać głos właściwy świerszczowi, piszczeć, świergotać.

Świerszczyk, zdr. od świerszcz.

Świerząbek, roślina z rodziny baldaszkowych; trybula.

Świerzba, zaraźliwa choroba skóry, wywołana przez mikroskopijnego pasorzyta, zwanego świerzbowcem.

Świerzbiączka, przewlekłe zapalenie skóry; niecierpliwość, pożądanie, zrobienia czego, wzięcia ś. do, czego.

Świerzbieć, doznawać świerzbienia, swędzenia; wywoływać, sprawiać świerzbienie: ś-i mię; przen., ś-i mię język = mam ochotę coś powiedzieć, wygadać ś.; ś-i go grzbiet = tak postępuje, że zasłużył na plagi; ś-i mię dłoń = będę odbierał pieniądze; ś-i mię ręka = mam ochotę wybić kogo; ma ś-ące ręce = wszystko zagarnia, przywłaszcza sobie; zęby mię ś-ią = mam apetyt, chrapkę na co.

Świerzbień, palec średni u ręki.

Świerzbnica, roślina z rodziny szczecinowatych.

Świerzbniczak, motyl miernikowiec z rodziny rośliniaków.

Świerzbowaty, krostawy, parchowaty.

Świerzbowiec, pająk mikroskopijny z grupy roztoczy, wywołujący świerzbę (fig.).

Świerzepap. Szarotka.

Świerzepa, Świerzopa, Świrzopa, klacz, kobyła.

Świerzepi, odnoszący ś. do klaczy.

Świerzop, roślina łopucha, ognicha.

Świerzopap. Świerzepa.

Świetlak, motyl miernikowiec z rodziny drzewiniaków.

Świetlaność, przesycenie światłem, światłość, promienistość, światło nieba, jako Boskość.

Świetlany, przesycony światłem, świecący, świetlisty; szczęśliwy, błogi; uduchowiony, nieziemski.

Świetleć, być źródłem światła, wydawać światło.

Świetlica, Świetnica, izba gościnna w chacie chłopskiej na Rusi; pokój, komnata.

Świetliczka, gatunek ryby morskiej, wydającej, z siebie światło.

Świetlikp. Świętojański robaczek (fig.); materja świetlna według dawnej, dziś obalonej hipotezy.

Świetlistośćp. Świetlaność.

Świetlisty, przesycony, przepełniony światłem świetlany.

Świetlnik, płaszczyzna, oddzie-