Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 3.djvu/382

 Wyładnieć, stać ś. ładnym, ładniejszym, wypięknieć.

 Wyładować — p. nied. Wyładowywać.

 Wyładowanie, wyjęcie i przeniesienie towarów, ładunków, zawartości jakiego wozu, statku wodnego, wagonów kolejowych na miejsce do tego przeznaczone; w. elektryczne, magnetyczne = zużycie nagromadzonej w pewnym przewodniku energji elektrycznej, magnetycznej i t. p.; wystrzał, huk.

 Wyładowywać, dok. Wyładować; zdejmować ładunek z wozu, wyjmować ze statku wodnego, z wagonu i t. p.; w. czym, naładowywać tyle, ile ś. zmieści; w fiz., zużywać nagromadzoną w jakim przewodniku energję elektryczną, magnetyczną i t. p.; dawać ujście nagromadzonej energji duchowej: w. gniew, nienawiść itp.; w. ś., być wyładowywanym.

 Wyłagodzić, czynić łagodniejszym.

 Wyłajać, złajać mocno, sfukać, skarcić, zwymyślać.

 Wyłam – p. Wyłom

 Wyłamać — p. nied. Wyłamywać.

 Wyłamywać, dok. Wyłamać; łamiąc, usuwać co, wyjmować, wyrywać, wybijać: w. drzwi, w. ząb komu; przen., odbierać przemocą, siłą, wydzierać, wyzwalać mocą; łamiąc, wykrzywiać, wyginać pod kątem; w. ś., odłamując ś., odpadać, wykruszać ś.; łamiąc zawady, przezwyciężając przeszkody, wyzwalać ś., wydobywać ś.; przen., oswobadzać ś. z trudnością, z wielkim natężeniem sił, przestawać być uległym jakiejś władzy, czyimś rozkazom, czyjemuś autorytetowi, odmawiać posłuszeństwa, karności, wyswobadzać ś. z jarzma; zginać ś., wyginać ś. w różny sposób, pod różnemi kątami.

 Wyłaniać, dok. Wyłonić; z łona czego na jaw wyprowadzać; wydobywać z ukrycia; z łona własnego wydawać, rodzić; w. ś., z łona czego wychodzić na zewnątrz, ukazywać ś.; przen., wytwarzać ś., powstawać, wychodzić na jaw, brać początek; rodzić ś.: w-nia ś. myśl, projekt.

 Wyłapać, połapać wszystkich jednego za drugim.

 Wyłasić, łasząc ś., wyłudzić, przymilaniem ś. uzyskać.

 Wyłatacz, człowiek, który co łata a. wyłatał.

 Wyłatać, powstawiać, powszywać łaty, połatać starannie; w. komu boki, skórę, grzbiet = obić porządnie, wytrzepać, wyłoić.

 Wyławiać, dok. Wyłowić; łowić wszystko, co było do złowienia, do schwytania, wyłapywać; wyłudzać, wymamiać.

 Wyłazić, dok. Wyleźć; leząc wychodzić, wydobywać ś. skąd, przedzierać ś. z wnętrza, zwłaszcza przez wązki otwór, przezierać, wyglądać, wypadać, wychodzić, pełznąć (np. o włosach); oczy na wierzch w-żą = otwierają ś. szeroko z ciekawości, z chciwości; bokiem mi to wylezie = dokuczy mi, zaszkodzi mocno, nie będzie z tego korzyści; w. z długów = pozbywać ś. ich z trudnością; w. na drzewo, na dach, na drabinę = wchodzić na ich wierzch.

 Wyłączać, dok. Wyłączyć; odłączać, oddzielać co od czego; wyzwalać wyjątkowo; w. ś., nie chcieć należeć do czego, być wyłączanym; wyłączać ś. z pewnej liczby.

 Wyłącznie, przysł., jedynie, specjalnie, szczególnie, z wyłączeniem wszystkich innych, wszystkiego innego.

 Wyłączny, szczególny, osobny, jedyny; wyłączający wszystkich innych, osobliwy; należący ś., przysługujący jednej tylko osobie i nikomu więcej.