zgach; wybredność, kapryśność, grymaśność.
Wymyślny, obfity w pomysły, płodny w pomysły, pomysłowy; dający ś. wymyślić, wynaleźć myślą; kłamliwy, zmyślony, łgarski; któremu nie można dogodzić, przesadny w wynajdywaniu zarzutów, wybredny; wytworny, wykwintny.
Wymywać, dok. Wymyć; oczyszczać myciem; wypłókiwać, wywabiać myciem; w. sobie kim gębę = obgadywać go, szkalować, obmawiać; w. ś., oczyszczać ś. z brudu za pomocą mycia.
Wynaczyniać się, dok. Wynaczynić ś.; o krwi: występować z naczyń na zewnątrz w niewielkiej ilości.
Wynaczynionka, większe wystąpienie krwi z naczyń.
Wynagradzać, dok. Wynagrodzić; dawać nagrodę, nagradzać, wetować poniesioną szkodę a. krzywdę.
Wynagrodzenie, udzielenie nagrody; pieniądze albo rzecz jaka dawana komu za pracę jego, dla powetowania poniesionej szkody a. doznanej krzywdy.
Wynagrodzić — p. nied. Wynagradzać.
Wynająć — p. nied. Wynajmować.
Wynajdywać, dok. Wynaleźć; wyszukiwać z chęcią znalezienia, znajdywać, wykrywać, upatrywać, wybierać z pośród wielu; korzystając z sił natury, tworzyć rzecz nową, dotąd nie istniejącą: w. proch, druk, machinę elektryczną.
Wynajem, wynajmowanie (ś.), najem.
Wynajmować, dok. Wynająć; oddawać na użytkowanie rzecz jaką na pewien termin za umówioną opłatą; umawiać ś. z kim co do jego pracy za określone wynagrodzenie; w. ś., być wynajmowanym; umawiać ś. z kim co do swojej pracy za wynagrodzenie jej.
Wynalazca, człowiek, który zrobił jaki wynalazek, który co wyszukał, wymyślił.
Wynalazczyni, forma żeńs. od Wynalazca.
Wynalazek, wynalezienie czego, stworzenie rzeczy nowej, dotąd nie istniejącej, opierając ś. na siłach natury: w. druku, prochu, kompasu; rzecz wymyślona, zmyślenie, wymysł.
Wynaleziony, którego wynaleziono, wymyślono, odszukano.
Wynaleźć – p. nied. Wynajdywać.
Wynałożyć, wyłożyć na co, ekspensować.
Wynarodawiać, dok. Wynarodowić; pozbawiać odrębnych cech narodowych, ducha narodowego, zacierać cechy narodowe i nadawać inne, obce: w. język, tradycje, obyczaje; w. ś., tracić odrębne cechy narodowe: język, tradycje, zwyczaje, obyczaje i t. p.
Wynaszać — p. Wynosić.
Wynegocjować, uzyskać za pomocą układów.
Wynęcać, dok. Wynęcić; nęcąc, wyprowadzać, wywabiać, wyciągać skąd; wyłudzać, wykpiwać co od kogo.
Wynędzać, Wynędzniać, dok. Wynędzić, Wynędznić; przez brak pokarmu, przez nędzę czynić chudym, mizernym; w. ś., chudym, nędznym, mizernym ś. stawać
Wynędzić, Wynędznić p. nied. Wynędzać.
Wynędzniać — p. Wynędzać.
Wynędzniały, zbiedzony nędzą, mizerny, nędzny, chudy.
Wynędznieć, wskutek nędzy a. cierpień wychudnieć, wymizerować ś.
Wynicować, wywrócić ubranie na nice, t. j. spodem do góry, przenicować; przen., wytłumaczyć, przedstawić coś opacznie, sfałszować, przekręcić; przen., przerobić, przeinaczyć kogo, co, by
Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 3.djvu/390
Ta strona została przepisana.
