Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 3.djvu/396

Ta strona została przepisana.

zrobionem, do czego ś. zobowiązano spełniać itp.; w. kielich = wychylać, wypijać jego zawartość; w. sobie boki = najadać ś., wypasać ś.; w. liczbę czego = uzupełniać, kompletować; w. ś., uskuteczniać ś., dopełniać ś., ziszczać ś., dokonywać ś.; o czasie: upływać do pewnego terminu, stawać ś.

Wypełniciel, Wypełniacz, człowiek, który co wypełnia.

Wypełnićp. nied. Wypełniać.

Wypełtyp. Wypielony.

Wypełzać, dok. Wypełznąć; pełznąc, czołgając ś., wydostawać ś., wydobywać ś. z pod czego a. ze środka czego, wyłazić; o kolorach: płowieć, blaknąć.

Wypełzek, motyl z podrzędu miernikowców, z rodziny rośliniaków, paśnik w.

Wypełznąćp. nied. Wypełzać.

Wyperfumować (się), perfumami natrzeć (ś.), oblać (ś.), skropić (ś.).

Wyperswadować, perswazją, radą wybić co komu z głowy; wytłumaczyć komu, by czegoś zaniechał; w. sobie = rozważywszy sobie co, zaniechać, pogodzić ś. z czym, dać sobie pokój z czym, przestać myśleć o czym.

Wypęczać, dok. Wypęczyć; sprawiać, że coś napęcznieje.

Wypęcznieć, nabrzmiałym się stać, napęcznieć, napuchnąć.

Wypędzać, dok. Wypędzić; usuwać, wydalać przemocą, wyganiać, zmuszać do wyjścia, do wyjechania skąd; w. bydło, owce itp. na paszę = wyprowadzać je; o okowicie: wypalać, pędzić.

Wypędziciel, człowiek, który kogo, co wypędza, wygania.

Wypędzićp. nied. Wypędzać.

Wypękać, dok. Wypęknąć; wyskakiwać z jakiej powłoki wskutek jej pęknięcia, przepękać, rozłupywać ś., pękać.

Wypętać (się), wyzwolić (ś.) z pęt.

Wypęzlować, Wypędzlować, wysmarować pęzlem a. pęzelkiem.

Wypiać, piejąc, wyrazić, wykrzyczeć, wyśpiewać.

Wypiastować, starannie piastując, wychować, wyhodować; chodząc troskliwie koło czego, cieszyć ś dobrym wynikiem.

Wypiąćp. nied. Wypinać.

Wypićp. nied. Wypijać.

Wypiecp. nied. Wypiekać.

Wypiek, wypiekanie, wypieczenie; cała ilość wypieczonego naraz pieczywa.

Wypiekać, dok. Wypiec; piec dokładnie; zużywawać, wypotrzebowywać na pieczenie; piekąc, wyrabiać; niszczyć, niweczyć czymś rozpalonym a. ogniem; wyrabiać za pomocą ognia, wypalać: w. cegłę, kafle; o słońcu: wypalać, wysuszać; przen., wydzierać, odbierać gwałtem co komu.

Wypielać, dok. Wypleć; pieląc, oczyszczać od chwastów, wyrywać zielsko.

Wypielęgnować, pielęgnując, wyhodować, wychować, wypiastować, wypieścić, wychuhać.

Wypielić, wyniszczyć, wygładzić, wytępić, wygubić.

Wypielony, Wypełty, którego wypielono.

Wypiełki (-łek), zielsko wyrwane, wypielone chwasty.

Wypieniać, dok. Wypienić; oczyszczać z piany, szumować; w. ś., oczyszczać ś. przez wyrzucanie z siebie piany; wypływać na wierzch płynu w postaci piany.

Wypieniać, pieniając ś., uzyskać, wyprocesować.

Wypienićp. nied. Wypieniać; w. ś., przestać ś. złościć, uspokoić ś., udobruchać ś.

Wypieracz, człowiek, który co wypiera, usuwa.

Wypierać, dok. Wyprzeć; parciem wypędzać, wypychać, wyrzucać, wyganiać, wyparowywać;