Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 3.djvu/398

 Wypisać — p. nied. Wypisywać.

 Wypisek, mały wyjątek z jakiego dzieła.

 Wypisy — p. Wypis.

 Wypisywać, dok. Wypisać; wyrażać coś na piśmie, za pomocą liter; przedstawiać obraz kogo a. czego na piśmie, opisywać, charakteryzować piśmiennie; wypotrzebowywać na pisanie: w. atrament, papier; przepisywać co skąd, robić wyciąg piśmienny z czego, przepisywać urywek, wyjątek z czego; w, kogo z czego, wydalać, wyłączać skąd na piśmie, wykreślać z listy; pisać jedno po drugim; pisać różne a dziwne rzeczy: czego nie w-ują po gazetach!; w. ś., wyrażać swoje myśli, uczucia na piśmie; umieć wyrażać ś. piśmiennie, mieć uzdolnienia literackie; być wypisywanym; rozpisywać ś. o czym obszernie; wyłączać ś. skąd na piśmie, wykreślać ś. z listy czego.

 Wypiszczeć, wyrazić co piskiem a. głosem piskliwym; piszcząc, napierając ś. piskliwym, płaczliwym głosem, uzyskać, wyprosić co; w. ś., napiszczeć ś. do syta, przestać piszczeć.

 Wypitka, picie trunków; dobry do w-i = dobrze umiejący wychylać kielichy, tęga głowa; i do w-i, i do wybitki = tęgi przy kielichu i dzielny w boju.

 Wypiżmować (się), całkiem natrzeć (ś.) piżmem, uperfumować (ś.) piżmem.

 Wyplantować, plantując wyrównać; urządzić planty cz. plantacje.

 Wyplatać, dok. Wypleść; rozplątywać, wywikływać coś splątanego, zwikłanego; plotąc wyrabiać co: w. koszyki; okrywać, wyściełać plecionką: w. krzesła; plotąc, wypełniać miejsce próżne; pleść, gadać dziwne rzeczy, bajać głupstwa, mówić brednie; w. ś., być wyplatanym; wydostawać ś., wywikływać ś. z plątaniny, z zawikłania.

 Wyplatywać — p. Wyplatać.

 Wyplażyć, wybić, wybatożyć, oćwiczyć.

 Wypląsać, ukończyć pląsanie; uzyskać, zarobić co za pomocą pląsania; w. ś., napląsać ś. do syta.

 Wyplątać — p. nied. Wyplątywać.

 Wyplątywać, dok. Wyplątać; wydobywać z zaplątania, z zawikłania, rozwikływać plątaninę; w. ś., wydobywać ś. z gmatwaniny, z interesów zaplątanych, z trudności, z kłopotów.

 Wypleczać się, dok. Wypleczyć; wybijać sobie łopatkę ze stawu.

 Wypleć — p. nied. Wypielać.

 Wyplemiać, dok. Wyplemić — p. Wyplemieniać.

 Wyplemieniać, Wyplemiać, dok. Wyplemienić, Wyplemić; plemię wytępiać, wygładzać do szczętu.

 Wypleniać, dok. Wyplenić; o roślinach: wycinając, wyrywając, wytępiać, wyniszczać; o zwierzętach, o ludziach: wytępiać, wymordowywać, zabijać wszystkich do ostatka; o roli: wysilać, wyjaławiać, czynić bezpłodnym przez zbyt częste zasiewy a. niezasilanie nawozem.

 Wypleszczeć się, pluskając ś., wynurzyć ś. z płynu.

 Wypleść — p. nied. Wyplatać; wygadać, wypaplać co.

 Wyplewiać, dok. Wyplewić — p. Wypielać.

 Wypluć, Wyplunąć — p. nied. Wypluwać.

 Wypluskać, Wyplusnąć — p. nied. Wypluskiwać; w. ś., pluskając, wykąpać ś., umyć ś. z pluskiem, rozrzucając dokoła wodę kroplami.

 Wypluskiwać, dok. Wypluskać, Wyplusnąć; pluskając, wyrzucać jakiś płyn kroplami, wylewać z pluskiem.

 Wypluwać, dok. Wypluć, Wyplunąć; wyrzucać z ust: w. ślinę,