Wypryszczyć, wycisnąć części płynne, tak, że wytryskują; sprawić wyprysk.
Wypryśnięcie, to, co wyprysnęło, wytryśnięcie, wypadnięcie; usunięcie ś.
Wyprzać, wyprzeć, zaognić ś. od ciepła i wilgoci.
Wyprzalina, miejsce wyprzałe, odparzenie.
Wyprzały, który wyprzał.
Wyprząc — p. nied Wyprzęgać.
Wyprząść — p. nied. Wyprzędać.
Wyprzątać, dok. Wyprzątnąć; usuwając, sprzątając to, co zawadza, doprowadzać co do porządku, oczyszczać, robić niezajętym, wolnym; wynosić, usuwać dla opróżnienia miejsca.
Wyprzeć — p. nied. Wyprzewać.
Wyprzeć — p. nied. Wypierać.
Wyprzedać — p. nied. Wyprzedawać.
Wyprzedawać, dok. Wyprzedać; wszystko sprzedawać; w. ś., sprzedawać wszystko aż do ostatka.
Wyprzedaż, wyprzedawanie, pozbywanie ś. części a. wszystkiego za pomocą sprzedaży.
Wyprzedzać, dok. Wyprzedzić; szybciej idąc, biegąc, płynąc, omijać kogoś; zostawiając kogoś za sobą w tyle; wysworowywać ś. naprzód, poprzedzać kogo; wyścigać, wymijać kogoś; w. ś., wyścigać ś. nawzajem, iść na wyścigi, starać ś. wyprzedzić jeden drugiego w czym.
Wyprzedzić — p. nied. Wyprzedzać.
Wyprzewać, dok. Wyprzeć; rozkładać ś. wskutek działania ciepła i wilgoci, gnić, zaogniać ś., psuć ś.; o roli: ulegać pewnym zmianom chemicznym wskutek rozkładu przyoranych cząstek roślinnych i zwierzęcych.
Wyprzędać, dok. Wyprząść; wyrabiać przędąc, np. nici.
Wyprzęgać, dok. Wyprząc; uwalniać z zaprzęgu, wykładać z wozu, z jarzma; w. ś., uwalniać ś. z zaprzęgu.
Wyprzęgły, który ś. wyprzągł.
Wyprzężony, uwolniony z zaprzęgu.
Wyprzodkować — p. nied. Wyprzodkowywać.
Wyprzodkowywać, dok. Wyprzodkować; wyprzedzać, wymijać, wyścigać, wysworowywać ś. naprzód; w. ś., wyścigać ś. nawzajem, iść w zawody, na wyścigi.
Wyprzódki (-ów), wyścigi; iść z kim na w. = ubiegać ś., ścigać ś., iść w zawody.
Wyprzysiąc się — p. nied. Wyprzysięgać ś.
Wyprzysięgać się, dok. Wyprzysiąc ś., przysięgą uwalniać ś. od czego; przysięgać dla wyparcia ś. czego; wyrzekać ś. czego pod przysięgą, przyrzekać sobie, że ś. czego nie będzie czyniło.
Wypsnąć się, wymknąć ś., wysunąć ś., wyśliznąć ś.; umknąć zręcznie, wywinąć ś., wykręcić ś.
Wypstrzyć kogo, co, wystroić pstro, dziwacznie, przesadnie.
Wypsuć (się), psując, wyniszczyć (ś.), zepsuć (ś.) zupełnie, wygubić (ś.).
Wypucować, nm., wytrzeć, natrzeć obficie, wymyć, wyszorować, oczyścić porządnie; przen., wyłajać; napchać, naładować np. brzuch: w. ś., oczyścić ś., wystroić ś.
Wypuczać, dok. Wypuczyć; przez wyginanie czynić wypukłym, wyprężonym, jakby nabrzmiałym; wypinać, wystawiać co, np. zad, brzuch; w. ś., wystawiać pewną część ciała; wynosić ś. nad innych.
Wypucznieć, stać ś. nabrzmiałym, wypukłym.
Wypuczyć — p. nied. Wypuczać.
Wypudrować, natrzeć, osypać pudrem, napudrować.
Wypukać — p. nied. Wypukiwać.
Wypukać się, dok. Wypuknąć ś.;
Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 3.djvu/405
Ta strona została przepisana.
