Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 3.djvu/410

ś. do pracy ręcznej, a nie posiadający żadnego rzemiosła; przen., pracownik umysłowy niższego rzędu.

 Wyrocznia, przepowiednia przyszłości, proroctwo, wieszczba; sąd, uważany za niemylny, nie ulegający żadnym powątpiewaniom; przen., człowiek, w którego zdanie wszyscy wierzą, z którym wszyscy ś. liczą; autorytet, powaga; miejsce, gdzie wytaczają wyroki, orakuł.

 Wyrocznica, miejsce, gdzie wydają wyroki, orakuł; motyl z rodziny garbatek, z podrzędu prządkówek.

 Wyrocznie, przysł., stanowczo, niewątpliwie.

 Wyroczny, dotyczący wyroku; naznaczony przez los, fatalny, nieunikniony; wyrokujący, wydający sąd niecofniony.

 Wyrodek, ten, co ś. wyrodził od przodków co do przymiotów i charakteru; łotr, nikczemnik.

 Wyrodnie, przysł., postępując inaczej, niż przodkowie; podle, po łotrowsku.

 Wyrodny, odstępujący od cnót przodków; nikczemny, podły.

 Wyrodzić — p. nied. Wyradzać.

 Wyroić — p. nied. Wyrajać.

 Wyrok, postanowienie, dekret, wydany przez jaki urząd, władzę, zwłaszcza przez sąd; przeznaczenie, los nieuchronny, fatalność; wyrocznia, orakuł.

 Wyrokować o czym, wydawać wyrok, sąd stanowczy, nieodwołalny.

 Wyrokowy, dotyczący wyroku, wyroczny.

 Wyrondować, wyrobić na okrągło.

 Wyronić — p. nied. Wyraniać.

 Wyroń, stary koń, który stracił zęby.

 Wyropić, wyciągając ropę z rany, oczyścić ją; w. ś., wypuściwszy ropę, pozbyć ś. zakażenia.

 Wyrosły, który wyrósł, podrosły.

 Wyrost, wyrastanie, wzrost; to, co z czego a. na czym wyrasta; suknia na w. = dla dziecka, młodzieńca a. dziewczyny dłużej skrojona, by nie tak prędko z niej wyróść.

 Wyrostek, gałąź młoda, wyrosła z korzenia drzewa, odrośl, odrostek, pęd; wystająca część kości u człowieka a. zwierzęcia, narośl chorobliwa na ciele; w. robaczkowy — p. Robaczkowy; w. łzowy = gruczoł okrągły w kącie oka, wytwarzający łzy; chłopak podrosły, młodzieniaszek, pacholik; zwierz młody, wyrosły.

 Wyroszczony, wyrosły, podrosły.

 Wyrościć — p. nied. Wyraszczać.

 Wyróść — p. nied. Wyrastać.

 Wyrośl — p. Wyrostek.

 Wyroślina, narośl na ciele.

 Wyrozub, krajowa ryba karpiowata, spokrewniona z płotką.

 Wyrozumiale, z wyrozumiałością, pobłażliwie, względnie, łagodnie, bez surowości.

 Wyrozumiałość, wchodzenie w czyje położenie, względność, pobłażliwość, łagodność.

 Wyrozumiały, umiejący wchodzić w cudze położenie, pobłażliwy, względny, łagodny.

 Wyrozumieć — p. nied. Wyrozumiewać.

 Wyrozumienie, rzecz, od Wyrozumieć; wyrozumiałość, pobłażliwość; pojętność; treść, sens, znaczenie.

 Wyrozumiewać, dok. Wyrozumieć; dochodzić czego rozumem, wykrywać znaczenie czego przez badanie, wybadywać co, wywiadywać ś. o czym; rozumem dociekać, co kto myśli a. zamierza, wymiarkowywać cudze myśli; wydobywać, wyciągać z czego jaką myśl, wnioskować, wnosić; w. komu = wchodzić w czyje położenie, być wyrozumiałym, pobłażliwym dla kogo, wybaczać mu winy.