Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 3.djvu/415

 Wysiąkać, dok. Wysiąknąć; wyciskać z czego części płynne; siąkając oczyszczać: w. smarki z nosa; wypływać, wydobywać ś. kroplami a. wązką strugą, wysączać ś.

 Wysiąknąć — p. nied. Wysiąkać.

 Wysiąść — p. nied. Wysiadać.

 Wysiec — p. nied. Wysiekać; wybić, wychłostać, osmagać; w. ś. piętami = wymknąć ś., drapnąć, dać drapaka.

 Wysiedzieć — p. nied. Wysiadać; wymóc, wybłagać, wyprosić, wskórać co, przez siedzenie; wymieszkać gdzie jakiś czas; przez długie siedzenie na czym zrobić dziurę, jamę, wklęsłość; w. a. w. ś., pozostać, wytrwać na miejscu mimo przeszkód; w. ś., nasiedzieć ś. do woli na jednym miejscu; o cieście w piecu: pozostać dostateczną ilość czasu dla wypieczenia ś.; osłabić ś., wycieńczyć ś. przez zbyt długie siedzenie; w. ś. przed kim, usiedzieć w spokoju.

 Wysięk, wysiekanie, wysieczenie; krwawe w-i = walka na broń białą, mordy, białą bronią dokonywane.

 Wysiekacki, szermierski, zapaśniczy, gladjatorski.

 Wysiekactwo, szermierka, zapaśnictwo.

 Wysiekacz, szermierz, zapaśnik, gladjator.

 Wysiekać, dok. Wysiec; siekąc, wydobywać ze środka, wyrąbywać; robić dziurę, szparę, otwór ostrym narzędziem; ścinać, wycinać wszystko po kolei; pozabijać wszystkich bronią sieczną; wyrzynać; w. ś., siekąc, rąbiąc przeszkody, wyzwalać ś., wyswobadzać ś. skąd; bić ś. na broń białą, pojedynkować ś. na miecze, szable, szpady i t. p.

 Wysiepać, dok. Wysiepnąć; wydzierać szarpiąc, wyrywać; wyrzynać, zabijać jednego po drugim.

 Wysiepnąć — p. nied. Wysiepać.

 Wysieść — p. Wysiąść.

 Wysiew, to, co ś. wysiewa; wysiewanie, wysianie; ilość zboża, wysianego a. przeznaczonego do wysiania, wysiewek.

 Wysiewać, dok. Wysiać; rzucać ziarno na rolę, aby wydało plon; wypotrzebowywać, zużywać na sianie; przesiewać przez sito, przetak, wialnię i t. p.

 Wysiewek, ilość wysianego zboża, zboże wysiane, wysiew.

 Wysiewki (-ów), obsiewiny, obsiewki, plewy pozostałe po wysianiu mąki, zboża.

 Wysięk, Wysiękanie, nienormalne wydzielanie ś. krwi, ropy itp. z takich miejsc organizmu, z których w stanie zdrowia one ś. nie wydzielają, jak np. przy zapaleniach, wodnej puchlinie, przy owrzodzeniach itp.

 Wysikać, Wysiknąć, sikając wytryskać płyn, oddawać mocz.

 Wysilać, dok. Wysilić; wycieńczać siłę, osłabiać, wyczerpywać siły; natężać siłę do ostatecznych granic, do najwyższego stopnia, najsilniejszego napięcia, wyładowywać wszystkie siły dla dopięcia jakiegoś celu; o roli: wyczerpywać płodność przez częste zasiewanie gruntu, wyjaławiać; wypychać, wywalać, wyłamywać z wielkim trudem; przen., robić, tworzyć, wynajdywać co z wielkim natężeniem; w. ś., tracić siły, wycieńczać ś. przez zbytnie natężanie siły; używać wszystkich sił dla dokazania czego, wykonania czego, dopięcia jakiego celu.

 Wysiłek, wysilenie, natężenie sił dla wykonania czego, usiłowanie.

 Wysinić, pomalować na sino.

 Wysinieć, stać ś. całkiem sinym.

 Wysiodłać, uwolnić z siodła, rozsiodłać.