Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 3.djvu/418

rzucić smark z nosa; w. ś., oczyścić sobie nos od śluzu.

 Wysmarknąć — p. Wysmarkać.

 Wysmarować — p. nied. Wysmarowywać.

 Wysmarowywać, dok. Wysmarować; smarując rozcierać na całej powierzchni; smarując wypotrzebowywać; smarując pokrywać całą powierzchnię; w. ś., wysmarowywać samego siebie na całym ciele.

 Wysmażać, dok. Wysmażyć; pozbawiać czego pewnych części przez smażenie; wydobywać co z czego przez smażenie; smażyć co należycie, w dostatecznej mierze; przen., wymęczać co z kogo za pomocą ognia; przen., układać, tworzyć co z wielkim trudem i nie bardzo zręcznie: w. koncept, komplement; w. ś., tracić pewne części przez smażenie; wydobywać ś., wydzielać ś. z czego przez smażenie; dosmażać ś. należycie, w dostatecznej mierze; przen., wysadzać ś. na co, tworzyć, układać co z wielkim wysiłkiem a. niezręcznie.

 Wysmoktać, smoktaniem pozbawić części płynnych; smokcząc wyciągnąć, wyssać co; w. kogo = wycałować.

 Wysmolić (się), wysmarować (ś.) smołą; ubrudzić (ś.), uwalać (ś.), uświechtać (ś.).

 Wysmuga, owad z gromady pszczołowatych, kopiących.

 Wysmukać, dok. Wysmuknąć; smukając wydobywać, wyrywać, wyszczypywać; wysuwać, wytykać, wystawiać na zewnątrz coś wysmukłego; muskając wyrównywać, wygładzać; w. ś., wyciągać ś., wysuwać ś.; muskać ś., wygładzać co na sobie, czesać ś. gładko.

 Wysmukły, smagły, dość cienki w stosunku do długości, smukły.

 Wysmuknąć — p. Wysmukać.

 Wysmużyć, wymalować, wygłaskać, wymuskać.

 Wysmykać, dok. Wysmyknąć; chwytając palcami jedno po drugim, wyrywać, wyciągać; chwytając co, pociągając po czym palcami, wydobywać: w. wymiona; wyciskać co z czego.

 Wysmykiwać — p. Wysmykać.

 Wysnuć — p. nied. Wysnuwać.

 Wysnuwać, dok. Wysnuć; rozsnuwając, rozplątując to, co oplątuje, wydobywać, wyplątywać co ze środka; rozsnuwać, rozplątywać wszystko, co było do rozsnucia; wypotrzebowywać na snucie; przen., wyciągać co z czego, jako wytwór myśli, jako płód wyobraźni, jako wniosek logiczny; w. ś., być wysnuwanym; w. ś., wydobywać ś. z jakiegoś osnucia, wyplątywać ś., wywikływać ś.; wycieńczać ś., wysilać ś., osłabiać ś. przez snucie; przen., być logicznym wynikiem czego, wynikać, wypływać z czego, jako wniosek.

 Wysnycerować, wyrobić robotą snycerską, wyrzeźbić.

 Wysoce, przysł., bardzo, wielce, znakomicie, niepospolicie, niezmiernie.

 Wysoczyć, wycisnąć sok.

 Wysoki, mający pewną wysokość; mający znaczną wysokość, wyniosły; umieszczony wysoko, ponad innemi przedmiotami; przen., górujący znaczeniem, znaczny, górny, dostojny, znakomity: w. urząd, w-a godność, w-ie odznaczenie; znakomity, sławny, wyniosły; wyśmienity, wyborny: w. gatunek tytuniu, herbaty; w muz., cienki: w. ton, głos; w. kolor = jasny; za w-ie progi na moje nogi = zbyt arystokratyczny dom, bym mógł tam bywać; w w-im stopniu = w znacznej mierze.

 Wysoko, przysł., na miejsce a.