Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 3.djvu/428

długo szukać, usilnie poszukiwać; po długim szukaniu znajdywać, wynajdywać.

 Wyszumieć, przestać szumieć, naszumieć ś. dostatecznie; ukończyć, odbyć fermentację, wyburzyć ś.; o trunku: wywietrzyć z głowy; przen., przestać szumieć, pozbyć ś. szumu z głowy; młode wino a. piwo musi w. = młodzież musi ś. wyhulać, nim ś. ustatkuje; w. ś., wytrzeźwić ś.; przen., przyjść do równowagi po hulankach, szumnym życiu, ustatkować ś., uspokoić ś.

 Wyszumować — p. nied. Wyszumowywać.

 Wyszumowywać, dok. Wyszumować; usuwać szumowiny, oczyszczać z szumowin; w. ś., być wyszumowywanym.

 Wyszwarcować, czernidłem dobrze natrzeć, pofarbować na czarno: w. wąsy, buty.

 Wyszybować, szybując wysunąć, wyprowadzić; w, ś., wzbić ś. w górę, wylecieć.

 Wyszycie, to, co na czym szyciem zrobiono, igłą i nitką wyrobiono, jakieś ozdoby, hafty.

 Wyszyć — p. nied. Wyszywać.

 Wyszydzać, dok. Wyszydzić; szydzić z kogo zjadliwie, z natrząsaniem ś., naśmiewać ś. z kogo, z czego.

 Wyszynk, sprzedaż napojów, trunków przez szynkarza.

 Wyszynkować — p. nied. Wyszynkowywać.

 Wyszynkowywać, dok. Wyszynkować; wyprzedawać trunki; o naczyniu: szynkując wypróżniać.

 Wyszyplać, dok. Wyszypleć; skubiąc wyrywać, wyskubywać.

 Wyszywać, dok. Wyszyć; szyjąc wyrabiać na czym jakie ozdoby, figury; w. czym, pokrywać, wykładać i przyszywać to, czym ś. co pokrywa; zużywać wszystkie nici, lub to, czym ś. szyje.

 Wyszywanie, rzecz. od Wyszywać; ozdoba wyszywana na tkaninie, na ubraniu, wyszycie, haft.

 Wyszywanka p. Wyszywanie.

 Wyszywka — p. Wyszywanie.

 Wyścibiać (się), Wyściubiać (się), dok. Wyścibić (ś.), Wyściubić (ś.); wysuwać (ś.), wychylać ś.), wytykać (ś.), wystawać, wydostawać (ś.) nieco na zewnątrz.

 Wyściełać, Wyścielać, dok. Wysłać; kłaść warstwę czego, np. włosa, pierza, waty i t. p., aby co zrobić miękkiem; rozścielać co na jakiej powierzchni.

 Wyściełka, to, czym wysłano jakąś rzecz; to, co ś. czym wyścieła, przykrycie.

 Wyścig, bieg dwu a. więcej osób, zwierząt po jednej drodze, z których każde pragnie prześcignąć, uprzedzić inne; prześciganie ś., ubieganie ś. o pierwszeństwo, o zwycięstwo: w-i konne, w-i cyklistów, w-i samochodowe i t. p.; iść na w-i = ścigać ś.; w-iem, na w., na w-i = w zawody, chcąc wyścignąć, wyprzedzić jeden drugiego.

 Wyścigać, dok. Wyścignąć; biec za biegnącym, by go wyprzedzić; dościgać, dopędzać; w. ś., usiłować, wyprzedzić ś. wzajemnie, iść w zawody, na wyścigi.

 Wyścinać, pościnać, powycinać całą ilość czego.

 Wyślabizować — p. Wysylabizować.

 Wyślakować — p. Wyszlakować.

 Wyśledzać, dok. Wyśledzić; śledząc znajdywać, wynajdywać, odkrywać, dochodzić.

 Wyśledziciel, człowiek, który wyśledza, wywiadowca, szpieg.

 Wyślepiać, dok. Wyślepić; w. oczy = męczyć, nużyć zbyt natężonym przypatrywaniem ś.; w. co = odczytywać, rozpoznawać natężeniem wzroku, dopatrywać z trudnością.