Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 3.djvu/431

 Wytapiać, dok. Wytopić; pozbawiać życia przez utopienie pewnej liczby istot; topiąc w ogniu, oddzielać części, dające ś. roztopić, od nietopliwych, wypławiać: w. tłustość, w. kruszce z rudy; w. ś., topniejąc oddzielać ś. od części nietopliwych, wypławiać ś.

 Wytarać, wytarzać.

 Wytarabanić, wybić jaką melodję na bębnie, odegrać co bez czucia; wyprawić precz, zniewolić do wyjścia; w. ś., wyjść, wynieść ś.

 Wytargać, Wytargnąć, targnąwszy, pociągnąwszy gwałtownie, wyrwać, wydrzeć; w. kogo, np. za uszy, za włosy, mocno i wielokrotnie pociągnąć; zrobić wycieczkę na nieprzyjaciela, wypaść zbrojno ze swego kraju w granice nieprzyjacielskie, zrobić wycieczkę z obleganej twierdzy.

 Wytargować, targując ś., otrzymać co za niższą cenę, wymóc obniżkę ceny; przen., z trudnością co otrzymać, uzyskać, wyrobić z trudem; w. ś., ukończyć targi dla uzyskania zniżki ceny.

 Wytarmosić, wytrząść, wytargać kogo, zwłaszcza za włosy, wyczubić.

 Wytarty, tarciem oczyszczony, wygładzony; tarciem nadpsuty; w-e czoło = człowiek bezczelny, bezwstydnik, cynik.

 Wytarzać, tarzając wywalać, wytrzeć; ukończyć długie tarzanie kogo a. czego w czym; w. ś., tarzając ś., wywalać ś., zawalać ś., wytrzeć ś., natarzać ś.

 Wytatarować komu skórę = obić kogo, wytuzować, oćwiczyć, wychłostać.

 Wytchnąć, odpocząć.

 Wytchnięcie, Wytchnienie, krótki odpoczynek po znużeniu; bez w-a = nieustannie, niezmordowanie, niezmęczenie.

 Wytemperować, wszystko zatemperować; ułagodzić, przyprowadzić do zastanowienia, do rozumu.

 Wyterlikać, wyrazić trelującym głosem a. śpiewem; wytrelować.

 Wyterminować, wysłużyć czas naznaczony na naukę u rzemieślnika a. kupca, np. o uczniu, chłopcu; w. kogo, wyzwolić na czeladnika po odsłużeniu pewnego czasu; w. kogo skąd = wyrugować, wypędzić, wywłaszczyć, wykwitować.

 Wytępiać, dok. Wytępić; czynić tępym, stępiać; w. kogo, co, wyniszczać, wymordowywać, wygładzać do szczętu, wygubiać, wypleniać do ostatka; w. ś., stawać ś. tępym, tępieć; wymordowywać ś. wzajemnie, zabijać do ostatniego.

 Wytępiciel, ten, który wytępia.

 Wytężać, natężając wyprężać, silnie natężać, robić co z wysiłkiem: w. umysł, pamięć, wzrok, słuch; w. ś., silnie ś. natężać, wysilać ś.

 Wytkać, Wytknąć, p. nied. Wytykać.

 Wytknąć — p. nied. Wytykać.

 Wytleć, wypalić ś. do ostatka, wypaliwszy ś. wygasnąć.

 Wytlić, sprawić, ażeby ś. co wypaliło, wypalić, wygasić.

 Wytłaczać, dok. Wytłoczyć; tłocząc, gniotąc, prasując, odłączać jedne cząstki od drugich, zwłaszcza płynne od stałych: w. wino, sok, olej; tłocząc, uderzając, gniotąc, odciskać jakiś znak na czymś miękkim; odbijać na tłoczni drukarskiej, drukować; w. co czym, tłocząc, pchając, wypełniać, wypychać, napychać szczelnie; tłocząc, depcąc niszczyć, tratować, wydeptywać.

 Wytłoczny — p. Wytłoczysty.

 Wytłoczyć — p. nied. Wytłaczać.

 Wytłoczynowy, Wytłoczynny, odnoszący ś. do wytłoczyn.

 Wytłoczyny, coś z czego wytłoczonego; słód, z którego wyciąg-