Wywietrzeć, będąc wystawionym na działanie powietrza, stracić pewne części lotne, zwietrzeć; ulotnić ś., ulecieć z wiatrem, w. z głowy = wyjść zupełnie z pamięci
Wywietrzyć — p. nied. Wywietrzać.
Wywiew, wywiewanie, wywianie; znaczna ilość śniegu lub piasku, nawiana wiatrem, wał.
Wywiewać, dok. Wywiać, Wywionąć; wianiem usuwać, wydmuchiwać; poruszaniem powietrza sprawiać, że co razem z niem uleci, unosić z wiatrem; o zbożu: podrzucając pod wiatr, odłączać ziarno od plew, oczyszczać z plew.
Wywiewki (-ek), to, co wianiem z czego usunięto.
Wywieźć — p. nied. Wywozić.
Wywiędły, Wywiędniały, który wywiądł, więdniejąc wysechł, chudy, wychudzony.
Wywiędnąć, Wywiędnieć, więdniejąc wyschnąć, zwiędnąć, schudnąć, wychudnąć.
Wywięzić, uwolnić z więzienia; wyprowadzić z ciężkiego położenia.
Wywięznąć, wyjść z więzienia, uwolnić ś. od kłopotów.
Wywijacz, ten, który co wywija; człowiek, który umie ś. ze wszystkiego wywijać.
Wywijać, dok. Wywinąć, rozwijając, rozkręcając co, wydobywać co ze środka, wydostawać z zawinięcia; rozpuszczać coś zwiniętego, rozwijać; wijąc, wyrabiać, zwijać, uwijać; machać, wymachiwać; wykręcać członek ze stawu, sprawiać, że wyskoczy, łamać; jak z płatka wywinął = przyszło mu to z łatwością; wszystko, jak z płatka, wywinę = wyłuszczę dokładnie; w. walca, mazura = tańczyć; w. skoki, susy = skakać; w. kominka = wykręcać ś. z czego; w. koziołka = machać; w. na koniu = hasać; w. ś., być wywijanym; wydobywać ś. z rozwinięcia; przen., wydostawać ś. z ciężkiego położenia, z kłopotu; wykrętami, wybiegami starać ś. uniknąć jakiejś pracy, dopełnienia jakiego obowiązku i t. p.; wykręcać ś., wymykać ś., uciekać, rozwinąwszy coś; usuwać ś. szybko w bok, przekręcać ś.; wijąc ś., formować ś., wyrastając, zwijać ś., skręcać ś.; szybko ś. poruszać, obracać ś. zręcznie w różnych kierunkach.
Wywijanka, wybieg, wykręt.
Wywikłać — p. nied. Wywikływać.
Wywikływać, dok. Wywikłać; wyplątywać z zawikłania, uwalniać z wikłaniny; rozwikływać, rozwijać, rozplątywać; w. ś., uwalniać ś., wyplątywać ś. z wikłaniny; chcąc ś. wywikłać, bardziej ś. uwikłał = chcąc ś. wyzwolić z trudnego położenia, wpadł w jeszcze trudniejsze.
Wywikna, owad z rzędu dwuskrzydłych, muchowatych.
Wywilga p. Wilga.
Wywilż, owad bezskrzydły, tęporogi.
Wywinąć – p. nied. Wywijać.
Wywindować, wyciągnąć do góry, za pomocą windy wydobyć skąd; windując, wydźwignąć; w. ś., wejść z trudnością na górę.
Wywindykować, drogą prawną odzyskać napowrót swoją własność.
Wywiniać, dok. Wywinić; uniewinniać, usprawiedliwiać.
Wywionąć — p. nied. Wywiewać.
Wywiortki (-ów), drobne cząstki jakiego ciała, wypadające z pod świdra.
Wywiośnić się, Wywieśnić się, wyróść, zjawić ś., jak roślina na wiosnę, odmłodnieć; ubrać ś. lżej na wiosnę, włożyć na siebie ubranie wiosenne.
Wywiotszeć, zupełnie zwiotszeć.
Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 3.djvu/439
Ta strona została przepisana.