Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 3.djvu/441

ki = stawiać ich w sądzie; w. położnicę a. młodą mężatkę = wprowadzać ją do kościoła po raz pierwszy po połogu a. po ślubie z pewnemi ceremonjami; w. linję = kreślić ją; w. mur, wieżę = budować ją w górę, wznosić; w. rów = kopać; w. śpiew, pieśń, trele = wyśpiewywać; w. ś., wyprowadzać ś., wynosić ś. skąd, wychodzić; o młodej mężatce a. położnicy: po raz pierwszy, z pewnemi ceremonjami, odwiedzać kościół po ślubie a. po połogu; o pisklętach: wylęgać ś. z jajek a. wylatywać z gniazda, ucząc ś. lotu; przen., mijać, przemijać, przechodzić bez śladu; okazywać, stwierdzać, czym ś. jest, dowodami, czynem, mową i t. p.; w. ś. z czego, usprawiedliwiać ś., uniewinniać ś. przez złożenie dowodów; w. ś. z czym, obszernie coś tłumaczyć, wyjaśniać szczegółowo; w. ś. od kogo, od czego, wyprowadzać swój początek, swoje pochodzenie od kogo, od czego.

 Wywodziny (-in), obrząd kościelny wprowadzania po raz pierwszy do kościoła kobiety po połogu lub po ślubie; przenosiny, wynosiny.

 Wywojować, wojowaniem wymusić, otrzymać, przez wojnę osiągnąć, zdobyć wojną, zawojować; uzyskać dzięki uporczywemu domaganiu ś.; w. ś., nawojować ś. do syta, do zmęczenia.

 Wywołać — p. nied. Wywoływać.

 Wywołaniec, człowiek wygnany z kraju, wygnaniec, banita, egzul.

 Wywołanka, forma żeńska od Wywołaniec, egzulka.

 Wywołańczy, dotyczący wywołania a. wywołańca.

 Wywoływacz, ten, który co wywołuje, ogłasza, woźny, herold.

 Wywoływać, dok. Wywołać; wołaniem skłaniać kogo, by wyszedł z wnętrza czego; skazywać na wygnanie, na banicję, wypędzać, wyganiać; ogłaszać publicznie, że coś uznane jest za nieważne i powinno być wycofane z obiegu; apelować do wyższej instancji sądowej; mówić co podniesionym głosem, ogłaszać, rozgłaszać co; w. dekret sądowy = ogłaszać go publicznie przez woźnych na rynku; uzyskiwać, wyjednywać sobie co wołaniem, krzykiem; odraczać, odwoływać, odkładać; sprawiać, powodować, zrządzać, pociągać za sobą, jako skutek; w. kogo na rękę = wyzywać na pojedynek; w. duchy = gusłami, zaklinaniami, czarami skłaniać je, by stanęły w widocznej postaci; nie wywołuj wilka z lasu = nie mów o złym, żeby ś. nie sprawdziło.

 Wywomitować, przez usta wyrzucić zawartość żołądka.

 Wywonieć, stracić woń, przestać wonieć.

 Wywoskować, Wywoszczyć, powlec, natrzeć woskiem.

 Wywozić, dok. Wywieźć; wieźć, wozić co poza obręb czego, wyprowadzać, wywodzić, wieźć np. towar za granicę.

 Wywozowy, dotyczący wywozu; handel w., cło w-e.

 Wywód, wywodzenie, wywiedzenie; wywodzenie początku, wniosek, rozumowanie, śledzenie źródła czego: w. rodu = rodowód; wywodzenie dowodów w sądzie dla stwierdzenia słuszności swej sprawy; w. słowny = badanie, indagacja, inkwizycja; księga w-u = druga księga Mojżeszowa, w której opowiedziano o wyjściu Izraelitów z Egiptu — p. Wywodziny.

 Wywóz, wywożenie, wywiezienie czego, np. towaru zagranicę kraju, eksport.

 Wywózka, wywożenie czego, np. śmieci, nieczystości, śniegu z ulic i placów miasta.