starać ś. otrzymywać jak najwięcej od kogo, uzyskiwać; korzystać nadmiernie z kogo a. z czego, ogołacać kogo, pozbawiać go czego, nadużywać czyjej dobroci a. niewiadomości dla własnej korzyści.
Wyzywacz, Wyzywający, ten, który wyzywa, szczególniej na pojedynek.
Wyzywać, dok. Wyzwać; głosem a. pismem skłaniać kogo, by wyszedł skąd, poza obręb czego, by stawił ś. na pewnym miejscu, wywoływać: wywoływać do boju, domagać ś., by stanął na placu; w. na pojedynek, do boju; wypędzać z kraju, skazywać na banicję; przezywać kogo słowami pogardliwemi; w. ś., wzywać ś. nawzajem do boju, na pojedynek, wymyślać sobie wzajemnie.
Wyż, przysł., skrócenie zamiast wyżej, np. w wyrażeniu: wyż wymieniony — p. Wyz — p. Wyżyna.
Wyża — p. Wyżyna.
Wyżalić (się), Wyżałować (się), wynurzyć swój żal, a potym uspokoić ś., pocieszyć ś.
Wyżałować — p. Wyżalić; dać komu coś niechętnie, z żalem.
Wyżar, miejsce, wypalone pożarem na gruncie bagnistym a. torfowym.
Wyżarty, wyjedzony, wygryziony przez coś żrącego.
Wyżarzyć, wypalić żarem.
Wyżąć — p. nied. Wyżymać — p. nied. Wyżynać.
Wyżądlić, wyrwać żądło, uczynić bezbronnym; w. ś., pozbawić ś. żądła, stracić moc, możność szkodzenia.
Wyżebrać, Wyżebrzeć, chodząc po żebraniu, wyprosić; żebrząc, otrzymać; pokornie prosząc, wyjednać, uprosić, wymolestować.
Wyżec — p. nied. Wyżegać.
Wyżegacz, ten, który co wyżega.
Wyżegać, dok. Wyżec; wypalać, ogniem wyniszczać; za pomocą palenia wydobywać, oczyszczać; rozpalonym czym robić znak, rysunek, dziurę.
Wyżeglować, udać ś. w drogę na statku wodnym, wypłynąć pod żaglem; odbyć żeglugę.
Wyżegnać, znakiem krzyża wypędzić, np. chorobę.
Wyżej, st. w. od Wysoko; siedzieć w. od kogo przy stole = na poczetniejszym miejscu; w. wspomniany = poprzednio (w książce, w artykule) powyżej, wprzód, poprzednio.
Wyżeł, rasa psa myśliwskiego, wprawionego do tropienia zwierzyny (fig.); tropić, śledzić, węszyć, jak w. = szpiegować, podpatrywać.
Wyżenąć — p. nied. Wyganiać.
Wyżenny, dający ś. wygnać; z którego można wygnać.
Wyżeracz, człowiek, który wyżera; smakosz, żarłok.
Wyżerać, dok. Wyżreć; wyjadać chciwie, wszystko zjadać; przen., wygryzać, psuć przez wyżeranie, np. rdzą a. jakim ostrym kwasem wyżerać rysunek na blesze.
Wyżerka, żart., jedzenie, strawa.
Wyżętek, sok, wyciśnięty z niektórych części ziół lekarskich.
Wyżgać, wypędzić, wygnać.
Wyżka, pomost z desek pod sufitem w chatach chłopskich, służący do spania, przechowywania różnych przedmiotów itp. — p. Wyżyna.
Wyżlę, Wyżlątko, szczenię wyżła.
Wyżli, dotyczący wyżła, należący do wyżła, właściwy wyżłom; węch w. = dobry, delikatny.
Wyżlica, samica wyżła.
Wyżliczka, zdr. od Wyżlica.
