Wyżlin, roślina zielna z rodziny trędownikowatych, hodowana dla ozdoby (f.).
Wyżłabiać, dok. Wyżłobić; żłobiąc wydrążać; robić w czym wklęsłość żłobkowatą; wyrzynać w żłobki, drążyć; wyrażać coś za pomocą żłobków, np. w. napis jaki.
Wyżłabianie, rzecz. od Wyżłabiać; w. w gieol., żłobienie, podmywanie, podrywanie i t. p., jakie bieżąca woda, lodowce, deszcze, wiatry wywierają na powierzchnię ziemi.
Wyżłobić — p. nied. Wyżłabiać.
Wyżłobienie, rzecz. od Wyżłobić; rzecz wyżłobiona, wydrążenie żłobkowate, żłobek; wąwóz wyżłobiony przez wodę.
Wyżłopać, wypić łapczywie wszystko, co było.
Wyżni, wyższy, wyżej położony.
Wyżnia, równina, wysoko położona w górach, wyżyna.
Wyżnik, dama w kartach do gry.
Wyżonąć — p. nied. Wyganiać.
Wyżółcić, uczynić zupełnie żółtym; w. ś., stać ś. żółtym.
Wyżółcieć, Wyżółknąć, stać ś. całkiem żółtym, nabrać barwy żółtej.
Wyżreć — p. nied. Wyżerać.
Wyższość, cecha tego, co jest wyższe, większy stopień wysokości, wartości, godności, wzniosłości; przewyższanie, pierwszeństwo, przewaga.
Wyższy, st. w. od Wysoki; w gram., stopień w. przymiotników i przysłówków = forma, oznaczająca większe natężenie przymiotu jednego przedmiotu lub czynności, niż innych.
Wyżuć, Wyżuchlać — p. nied. Wyżuwać.
Wyżuwać, dok. Wyżuć; żując zębami, wydobywać pewne części ze środka czego, wygryzać, wyjadać.
Wyżycie, rzecz. od Wyżyć; przetrwanie przy życiu pewien czas; utrzymanie, wypotrzebowanie przez zużywanie; w. czego złego = wycierpienie, zniesienie.
Wyżyć — p. nied. Wyżywać; w. z czego = znajdować w czym dostateczne środki do życia; nie mogę dalej w. = brak mi środków do życia.
Wyżyłować, powyciągać, powykrawać z czego żyły, np. z mięsa; przen., wydobyć, wyzyskać aż do ostatka.
Wyżymać, dok. Wyżąć; mnąc i ściskając wygniatać, wyciskać z czego; pozbawiać czego przez wygniatanie, przez ściskanie, przez wytłaczanie.
Wyżyna, miejsce wysoko podniesione, wyniosłość ziemi, góra; pagórek ofiarny u dawnych pogan, ołtarz, usypany z ziemi.
Wyżynać, dok. Wyżąć; o zbożu: żnąc wycinać, ścinać sierpem wszystko bez wyjątku; o polu: opróżniać je, zżynając zboże; robić próżne miejsce, ścieżkę, między zbożem, zżynając część jego.
Wyżynki (-ek), dożynki, okrężne.
Wyżywać, dok. Wyżyć; przetrwać czas jakiś przy życiu; zażywać, używać czegoś dobrego przez czas pewien; znosić cierpliwie, wytrzymywać coś złego, przenosić, cierpieć; wyczerpywać przez zażywanie.
Wyżywiać, dok. Wyżywić; dawać pożywienie, żywić kogo; przeżywiać, przekarmiać przez czas jakiś; w. ś., być przekarmianym.
Wyżywiciel, ten, który wyżywia kogo a. co.
Wyżywić — p. nied. Wyżywiać.
Wz- (przed spółgłoskami bezdźwięcznemi: Ws-), przyimek, używany tylko jako przedrostek w znaczeniach następujących: 1) kierunek z dołu do góry, np. wzbijać ś., wstawać, wzrastać, wschód;
