dzić ze snu: w. umarłego = wskrzeszać; przen., zachęcać kogo do czego namową, pobudzać, podburzać kogo do czego; przen., dawać początek jakiemu uczuciu, nastrojowi duchowemu, pobudzać, budzić, powodować, wywoływać: w. gniew, nienawiść, miłość, podejrzenie, niechęć, szacunek, podziw, litość, nadzieję i t. p.; powoływać do życia, rodzić, płodzić; w. ś., budzić ś., powstawać.
Wzbudziciel, ten, który wzbudza.
Wzburzać, dok. Wzburzyć; pobudzać do burzenia ś., do ruchów gwałtownych, wzniecać burzę; w. jakiś płyn = budzić w nim fermentację; w. morze = podnosić bałwany; w. lud = pobudzać go do buntu; w. umysły = podniecać je; w. krew komu = budzić w nim namiętności; w. ś., dochodzić do stanu burzenia ś., burzliwym ś. stawać; przen., buntować ś., wybuchać rewolucją.
Wzburzenie, ogólne poruszenie, niespokojność, podniecenie, insurekcja, rewolucja, bunt; stan człowieka wzburzonego, gniew, silne poruszenie, podniecenie duchowe.
Wzburzyć — p. nied. Wzburzać.
Wzdąć — p. nied. Wzdymać.
Wzdęcie, rzecz, od Wzdąć; w. brzucha = nabrzmienie wskutek nagromadzonych gazów w jamie brzusznej.
Wzdętek, skorupiak krytodychawkowy, krótkoogoniasty.
Wzdętka, owad z rzędu dwuskrzydłych, rozdętych.
Wzdęty, nadęty w górę, napuchły, nabrzmiały, napełniony gazem a. gazami.
Wzdłuż, przysł. i przyim., w kierunku długości.
Wzdłużać, dok. Wzdłużyć; podłużać, dłuższym czynić.
Wzdragać się, nie chcieć czego zrobić, wzbraniać ś., opierać ś. ze wstrętem.
Wzdrapać — p. nied. Wzdrapywać.
Wzdrapywać, dok. Wzdrapać; drapiąc zadzierać, podnosić: w. ciało = zadzierać skórę; w. sukna = robić na nim kutner; w. ś., drapiąc ś., chwytając ś. pazurami, końcami palców, włazić na co.
Wzdrażać, dok. Wzdrożyć; podnosić cenę czego, droższym coś czynić; w. ś., podnosić cenę własnych towarów.
Wzdręga, ryba rzeczna, podobna do płotki, krasnopiórka (fig.).
Wzdrygać, dok. Wzdrygnąć ś., Wezdrgnąć ś.; drgać, wstrząsać ś. z drgnieniem z obrzydzenia, ze wstrętu, z przerażenia.
Wzdrygnąć się — p. nied. Wzdrygać ś.
Wzdwajać, dok. Wzdwoić; podwajać.
Wzdwoić — p. nied. Wzdwajać.
Wzdychać, dok. Westchnąć; mocno i głęboko wciągać powietrze ustami do płuc, co u człowieka jest oznaką smutku, żalu, troski, wzruszenia, rozrzewnienia i t. p.; w. do czego, pragnąć czego gorąco, wyczekiwać czego niecierpliwie.
Wzdychanie, rzecz. od Wzdychać; wydawanie westchnień, westchnienia.
Wzdymać, dok. Wzdąć; napełniając powietrzem, sprawiać, że coś napęcznieje, stanie ś. nabrzmiałym, nadymać, o dymać, wydymać; o wietrze: uderzając pędem powietrza, podnosić; o wodzie: podnosić ś. w górę, wzbierać; przen., dumnym czynić, puszyć; w. ś., stawać ś. nabrzmiałym, puchnąć, wydymać ś.; o wodzie: wznosić ś., wzbierać, burzyć ś., podnosić ś. falami; przen., pysznić ś., puszyć ś.
Wzdzierać, dok. Wezdrzeć; darciem podnosić w górę, czynić aby
