rastać, wschodzić; przen., wynikać, pojawiać ś., powstawać.
Wzniosłość, cecha tego, co jest wzniosłe; szlachetność, zacność, świetność, wspaniałość; podniosłość uczuć, myśli, szczytność, górność.
Wzniosły, który ś. podniósł, który ś. wzniósł; wysoki, wyniosły; szlachetny, zacny, wspaniały, pełen uczuć podniosłych, górny, szczytny, wielkoduszny.
Wzniośle, przysł., wyniośle, zacnie, szlachetnie, wspaniale, górnie, szczytnie, wielkodusznie.
Wzniść — p. Wznijść.
Wzniż przysł., niżej, poniżej.
Wzniżać (się), dok. Wzniżyć (ś.); zniżać (ś.), spuszczać (ś.) niżej.
Wznosić, dok. Wznieść; przenosić z niższego miejsca na wyższe, podnosić, przestawiać wyżej; wyciągać do góry, podejmować, wytykać w górę. w. ręce, szablę, kij; zwracać ku górze: w. oczy, wzrok; dźwigać kogoś a. coś leżącego, ustawiać w kierunku pionowym, stawiać na nogi po obaleniu; dawać wyższe stanowisko, wywyższać, wynosić; budować, stawiać jakiś budynek; w. kielichy, wiwaty, zdrowia = podnosić kielich do góry, a potym go wypijać za czyje zdrowie; w. pieśń = zaczynać śpiewać; w. myśli swe do Boga = podnosić, zwracać ku Bogu; w. ś., być wznoszonym, podnosić ś., unosić ś.; lecieć, wzlatywać w górę, wzbijać ś.; o wodzie: wzbierać, wzdymać ś.; przen., wywyższać ś., wynosić ś., pysznić ś.; wystawać, sterczeć do góry ponad innemi przedmiotami sąsiedniemi.
Wznoszenie, rzecz., od Wznosić.
Wznowić — p. nied. Wznawiać.
Wzorek, mały wzór; łatwy wzór rysunkowy do przerysowywania; w-ki zbierać = krytykować, wyszydzać poznawane osoby.
Wzorować, formować, kształtować co na wzór czego; przyozdabiać wzorami; w. ś. na czym, brać co za wzór.
Wzorowy, odnoszący ś. do wzoru, służący za wzór; mogący służyć za wzór, doskonały, przedni, bez zarzutu.
Wzorzec — p. Wzór; w-ce = wzory urzędowe miar: długości, objętości, wag, używanych w danym kraju; przepisy; przykłady.
Wzorzysto, przysł., w rozmaite wzory.
Wzorzysty, wyszywany, tkany, malowany w rozmaite kolory i desenie.
Wzór, to, na co ś. patrzy, ażeby wytworzyć coś podobnego, model, forma, postać, na podobieństwo której coś ś. urabia; formuła, według której układa ś. jakiś akt a. wogóle wyraża swe myśli w sposób urzędowy; w. do pisania, w. kaligraficzny, w. rysunkowy, w. haftu a. jakiej innej roboty kobiecej, w. rzemieślniczy, podług których ma ś. co wykonać; w gram., w. odmiany imion a. czasowników = tablica ich odmiany; wyobrażenie za pomocą liter i ich kombinacji a. rysunku stosunków, zachodzących między przedmiotami, wielkościami a. pojęciami, wzorzec, formuła: w. chemiczny = oznaczenie literami i cyframi składu czyli budowy chemicznej jakiego związku; w. matematyczny = rezultat szeregu działań matematycznych, wykonanych na liczbach, a głównie na ich symbolach literowych i oznaczonych przy pomocy właściwych znaków dla każdego działania, formuła matematyczna; w. w logice = oznaczenie za pomocą liter i równań określania a. rozumowania i ich rezultatów; przykład do naśladowania, doskonałość pod względem moralnym: w. cnoty =
Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 3.djvu/452
Ta strona została przepisana.