Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 3.djvu/468

 Zachuchnąć, pokryć ś. parą, pokryć oddechem, chuchnąć na co.

 Zachuchrać, zagmatwać, zaplątać.

 Zachudzać, dok. Zachudzić; czynić chudym, pozbawiać tłustości.

 Zachudzić — p. nied. Zachudzać.

 Zachudzieć, Zachudnąć, zacząć chudnieć, stać ś. chudym.

 Zachudzony, który zachudł, wychudły, zbiedzony głodem i nędzą.

 Zachwa — p. Żachwa.

 Zachwalacz, Zachwalca, człowiek, zachwalający co, zalecający co za pomocą pochwał, reklamy.

 Zachwalać, dok. Zachwalić; chwaląc zalecać, wychwalać; chwalić w sposób przesadny, nadmiernie chwalić, czynić czemu reklamę, reklamować.

 Zachwała, zalecenie, pochwała.

 Zachwarszczeć, począć chwarszczeć, chrzęścić czym.

 Zachwastać, Zachwastnąć, zachlastać, zachlapać, zaszargać; szastając, zarzucić, zaśmiecić; zgałganić, nędznym uczynić, spodlić.

 Zachwaszczać, dok. Zachwaścić; dozwolić rozrosnąć ś. chwastom, głuszącym rośliny pożyteczne; z. ś., zarastać całkiom chwastom, zapuścić chwasty; zanieczyścić, zaniedbać; zrobić co nieporządnie.

 Zachwaścić — p. nied. Zachwaszczać.

 Zachwiać — p. nied. Zachwiewać.

 Zachwiany, którego zachwiano; niepewny, niezdecydowany; którego stanowisko jest niepewne; z. w opinji = który nio oczyścił ś. z zarzutów, podejrzany.

 Zachwiewać, dok. Zachwiać; wprawiać w ruch wahadłowy, w drżenie; wstrząsać, czynić bliźnim upadku; przen., osłabiać, wątlić, czynić słabym a. słabszym; z. ś., zaczynać drżeć, wstrząsać ś., chyląc ś. w różne strony, być blizkim upadku, tracić równowagę; przen., wątleć, słabieć; z. ś. w swym postanowieniu = zaczynać być niezdecydowanym.

 Zachwostać, Zachwostnąć, chwostem, t. j. ogonem machnąć, uderzyć; zaciąć, uderzyć czymś; zachłostać, zaćwiczyć na śmierć.

 Zachwycać, dok. Zachwycić; chwytać nagle, porywać, uchwycać; z. czego, chwytać część czego; wprawiać w zachwyt, w zdumienie; zdumiewać, czarować, oczarowywać; z. ś., wyrażać swój zachwyt, unosić ś. nad czymś, zdumiewać ś., czuć cześć i podziw względem kogo a. czego, admirować kogo a. co.

 Zachwycenie, rzecz. od Zachwycić; stan człowieka zachwyconego, podziw, zdumienie, ekstaza; letarg, śmierć pozorna.

 Zachwyt, zachwycenie, porwanie; zdumienie, podziw, ekstaza.

 Zachychotać — p. Zachichotać.

 Zachylać (się), dok. Zachylić (ś.); nachylać (ś.) nieco, skrzywiać (ś.), zginać (ś.).

 Zachynąć, zachylić; z. ś., zawięznąć.

 Zachyrlać, Zacherlać, zacząć chyrlać, zapadać na zdrowiu.

 Zaciasny, zanadto ciasny, trochę ciasny.

 Zaciąć — p. nied. Zacinać.

 Zaciąg, zaciąganie, zaciągnięcie; pociągnięcie: z. pługa; pańszczyzna z bydlęciem; łuszczka na oku, bielmo u bydląt; wyprawa, ekspedycja; ciąg, pasmo, rząd; zabieg, staranie, zachód, usiłowanie; z. z kim, zajście, zatarg; zamysł, przedsięwzięcie; zaciąganie ludzi do wojska, werbunek, rekrutowanie, branka; z. warty = zajmowanie warty przez nową straż, oraz chwila, kiedy ś. to dokonywa; z. statku = holowanie; iść na z. = płynąć pod wodę.

 Zaciągacz, człowiek, zaciągający kogo a. co; werbownik.