Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 3.djvu/47

Ta strona została przepisana.

Taczałka, krab ze skupienia kolistków, kalapa, okrywacz wstydek (f.).

Taczka, wózek w kształcie skrzynki o jednym kółku do wożenia ziemi, cegieł i t. p.; tyle ciężaru, ile na raz do taczki można nałożyć; być skazanym na t-i = na ciężkie roboty (fig.).

Taczkarz, człowiek, pracujący z taczką; człowiek wyrabiający a. sprzedający taczki.

Taczkować, wozić coś taczką.

Taczkowy, odnoszący ś. do taczki.

Tadeusz, w wyraż. śpiewać T-a = być w opłakanym stanie majątkowym.

Tadynek, kłopot, zmartwienie.

Tael, ang., jednostka monetarna, a właściwie waga srebra w Chinach, różna w różnych miastach.

Taf!, wykrz., naśladujący odgłos szczekania; naśladujący odgłos motoru w samochodzie.

Tafelbir, nm., piwo stołowe.

Tafelka, nm., mała tafla.

Tafelnik, nm., robotnik, wyrabiający tafle szkła w hucie szklanej.

Tafja, malajs., rodzaj lichego rumu z trzciny cukrowej.

Tafla, nm., płyta czworokątna płaska ze szkła, marmuru, drzewa i t. p. (fig.).

Taflany, nm.p. Taflowy.

Taflować, nm., wykładać taflami.

Taflowanie, nm., wykradanie taflami ścian, sufitów, podłóg, stołów i t. p.; posadzka ułożona z tafli drzewnych; futrowanie ścian.

Taflowy, wyrobiony w kształcie tafli; ułożony z tafli: podłoga t-a.

Tafta, pers., gładka tkanina jedwabna, bardzo cienka, tkana tak jak płótno, werniksowana z obu stron; kitajka; przen., wstęga, chorągiew.

Taftaj, Taftuj, tat.p. Kołczan.

Taftowy, pers., zrobiony z tafty, kitajkowy.

Taić, trzymać w tajemnicy, ukrywać; t. ś. z czym, kryć ś., ukrywać ś., chować ś. z czym, nie objawiać czego; o rzeczach: być ukrytym, utajonym.

Tais, motyl dzienny z rodziny motylowców (fig.).

Tajeć, o lodzie, o śniegu: przechodzić ze stanu stałego w ciekły, topić ś., topnieć, rozpuszczać ś.; taje na dworze = jest odwilż; przen., tracić gniew, stawać ś. mniej zaciętym w gniewie, przychodzić do równowagi.

Tajemnica, rzecz tajna, skryta, której nie można poznać, dociec rozumem, rzecz, której nie można rozgłaszać, coś tajonego, sekret: w t-y, pod t-ą = w celu niepowiedzenia komuś innemu; w t-y = tajemnie, sekretnie; utrzymać wydać t-ę.

Tajemniczo, przysł., tak, że nikt nie wie, tajnym sposobem, sekretnie; cicho.

Tajemniczość, charakter tajemniczy rzeczy a. osoby; mina tajemnicza; cichość.

Tajemniczy, taki, o którym nikt nie wie, okryty tajemnicą, sekretny; taki, którego nie można dociec.

Tajemnie, przysł. w sposób tajny, potajemnie, skrycie, sekretnie.

Tajemnik, człowiek, przypusz-