Zadrzemać, zacząć drzemać, zasnąć na chwilę, zasnąć lekko.
Zadrzewiać — p. Zadrewniać.
Zadrzewić — p. Zadrzewnić.
Zadrzewieć, Zadrzewnieć, zamienić ś. w drewno; zarosnąć drzewami.
Zadrzymać — p. Zadrzemać.
Zadrzynosek, człowiek, zadzierający nosa, pnący ś. do góry, zarozumialec, pyszałek.
Zadrżeć, zacząć drżeć, wstrząsnąć ś. np. ze wzruszenia, z przerażenia, z obrzydzenia.
Zaduch, miejsce duszne, pozbawione świeżego powietrza, powietrze zepsute, smród.
Zadudać, dudając odezwać ś.
Zadudnić, wydać odgłos dudnienia, zacząć dudnić.
Zadufać, zaufać.
Zaduma, zamyślenie, zadumanie; stan człowieka, pogrążonego w myślach, zadumanego, rozmarzonego, melancholja.
Zadumać, zacząć dumać; zaśpiewać, zagrać dumę a. dumkę; z. ś., oddać ś. zamyśleniu, zatopić ś. w dumaniu, w myśleniu, w marzeniu.
Zadumany, Zadumiały, który ś. zadumiał, zamyślony, rozmarzony.
Zadumieć — p. nied. Zadumiewać.
Zadumienie, zadziwienie kogo; stan człowieka, pogrążonego w myślach, zamyślenie ś.
Zadumiewać, dok. Zadumieć; wprawiać w dumanie, zastanawiać głęboko, zadziwiać; z. ś., pogrążać ś. w myślach, w dumaniach, w rozmyślaniach.
Zadunajski, leżący, mieszkający za Dunajem, pochodzący z za Dunaju.
Zadurzeć, odurzyć ś., zaczadzieć, stracić przytomność.
Zadurzenie, rzecz. od Zadurzyć; stan człowieka odurzonego.
Zadurzyć, odurzyć; z. ś. w kim, zakochać ś. bez pamięci, na zabój, zaufać komu zupełnie.
Zadusiciel, ten, który zadusił.
Zadusić — p. nied. Zaduszać.
Zaduszać, dok. Zadusić; dusząc, dławiąc, ściskając za gardło, pozbawiać życia; przen., przytłumiać, osłabiać, zagłuszać; z. ogień = gasić; z. ś., wskutek braku powietrza dusić ś., pozbawiać ś. życia.
Zaduszki (-szek), dzień zaduszny; uczta pogrzebowa, stypa.
Zaduszliwy, Zadusisty, pełen zaduchu, zepsutego powietrza; cierpiący na duszność, dychawiczny, astmatyczny.
Zaduszność, duszność, dychawica, dychawiczność, astma; zaduch, zatkanie, zgęstnienie.
Zaduszny, uczyniony za duszę umarłego; dzień z. = święto dnia 2 listopada, kiedy Kościół modli ś. za umarłych, a. wierni chodzą na groby ukochanych zmarłych, przystrajają je w kwiaty i płonące lampki a. świece; z. obrządek = pogrzeb.
Zadworny, Zadworski, leżący za dworem; od dworu zewnątrz będący, zewnętrzny; sąd z. = sąd kanclerski czyli asesorski w dawnej Polsce, odprawiany przy dworze królewskim.
Zadworować, zadrwić z kogo zręcznie.
Zadworze, miejsce za dworem.
Zadybać, Zadybnąć, dybiąc napaść.
Zadychać, dok. Zadechnąć; zamierać; z. ś., tracić możność swobodnego oddychania, tracić oddech, zmęczyć ś.
Zadychra, maleńki skorupiak liścionogi, o ciele wydłużonym, przezroczystym bez pancerza, o oczach na słupkach (fig.).
