ś., o ranie: zamykać ś. pod wpływem leczenia.
Zagajać, dok. Zagaić; zadrzewiać; z. obrady, posiedzenie, sejm i t. p. = rozpoczynać przemową; z. ś., zadrzewiać ś.; być zagajanym, rozpoczynanym przemową.
Zagajenie, przemowa, rozpoczynająca obrady, posiedzenie i t. p.
Zagajnik, młody las, umyślnie sadzony (fig.).
Zagajny, dający ś. zagaić, otworzyć, rozpocząć.
Zagałuszać — p. Zagłuszać.
Zaganiacz, ten, co zagania; pastuch, pasterz; w zool., ptaszek śpiewający, zębodzioby z rodziny gajówek (fig.).
Zaganiać, dok. Zagonić, Zagnać; goniąc, pędzić kogo, co, do pewnego miejsca, zapędzać; zachęcać kogo do czego usilnie; z. bydło = spędzać je razem, pędzić je z pastwiska do obory, do chlewu; z. kaczki = zataczać ś.; z. ś., zapędzać ś., zapamiętywać ś. w biegu.
Zagapić się, zapatrzyć ś. na co bezmyślnie, jak gap.
Zagar, zagorzenie od czadu, czad, swąd.
Zagarbacać, dok. Zagarbacić; zakrzywiać garbato.
Zagarbiać — p. Zagarbacać.
Zagarbić — p. Zagarbacić.
Zagarbować, garbując zaprawić, zadziałać.
Zagardłować, Zagardlić, zadławić, zadusić, chwyciwszy za gardło; zwęzić nakształt szyi; korzystać z czego, narażając gardło, to jest z niebezpieczeństwem życia; odezwać ś. z czym głośno, zakrzyczeć; z. ś., zadusić ś., zadławić ś.
Zagarnąć — p. nied. Zagarniać.
Zagarniać, dok. Zagarnąć; garnąc ku sobie, zajmować, chwytać garściami a. jakim narzędziem; przen., chwytać, zabierać przemocą; ogarniać, obejmować; zagrzebywać, zakrywać; z. pod siebie, zawójowywać, podbijać.
Zagarnywać — p. Zagarniać.
Zagasać, dok. Zagasnąć; gasnąć powoli, wygasać, dogasać; przestawać ś. palić, przestawać świecić.
Zagasiciel, ten, który zagasił; ugasiciel, uspokoiciel, poskromiciel.
Zagasić — p. nied. Zagaszać.
Zagasisty, dający ś. zagasić.
Zagaszać, dok. Zagasić; robić, by przestało ś. palić, gasić, tłumić: z. ogień, światło, przytłumiać, przyćmiewać, przygaszać.
Zagaszczać, dok. Zagościć; instalować kogo, jako gościa; z. ś., zamieszkać gdzie w charakterze gościa.
Zagaszkować, Zagachować, zacząć gachować, przetrwonić na gachostwo, zmarnować na rozpustę.
Zagaszywać — p. Zagaszać.
Zagata, łata drewniana, zasłaniająca dziurę w ścianie chałupy.
Zagawędzić, gawędząc, zagadać kogo; z. ś., zapomnieć o czym, gawędząc z kim, stracić czas na gawędzeniu.
Zagawronić się, zagapić ś.
Zagąszczać — p. Zagęszczać.
Zagąść — p. nied. Zagędzać.
Zagdakać, zacząć gdakać, odezwać ś. głosem gdaczącym; z. kogo, gdacząc zakrzyczeć kogo.
Zagderać, Zagdyrać, zacząć gderać; z. kogo, zakrzyczyć, onieśmielić, zbić z tropu kogo gderząc.
Zagędzać, dok. Zagędzić, Zagędnąć; zaczynać gędzić, grać.
Zagęgać, Zagęgnąć, zacząć gęgać, odezwać ś. głosem gęgającym; z. kogo, zagłuszyć gęganiem.
Zagęszczać, dok. Zagęścić; gęstym a. gęściejszym czynić; zapełniać, napełniać, zatykać, zapychać, zatłaczać; zaludniać gę-
