Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 3.djvu/484

 Zagnuśnieć, stać ś. gnuśnym, zgnuśnieć.

 Zagodny, łagodzący, ugodliwy.

 Zagodzić — p. nied. Zagadzać.

 Zagoić — p. nied. Zagajać.

 Zagolić, goląc zaciągnąć — p. Zagolnąć.

 Zagolnąć, zamachnąć.

 Zagon, szeroka grzęda na polu ornym, oddzielona od drugiej podobnej grzędy brózdą; rola, pole uprawne: z. ojczysty = grunt, odziedziczony po ojcach; zabieg, zapęd, napad, wycieczka wojska nieprzyjacielskiego: z-y tatarskie, rozpuszczać z-y; oddział żołnierzy, wysłanych na wycieczkę; wyprawa wojenna, ekspedycja; z. za kim = pogoń; w lm., z-y, turnieje wojenne, bitwy.

 Zagonić — p. nied. Zaganiać.

 Zagonisto, jak w zagony, z zagonami.

 Zagonisty, pełen zagonów, poorany w zagony.

 Zagonny, zapędzający ś. w gonitwie za zwierzem: pies z.

 Zagonowiec, biedny szlachcic, posiadający ledwie kilka własnych zagonów, szlachcic zagonowy, chodaczkowy.

 Zagonowy, dotyczący zagonu; z-e owoce = chowane w zagonie, w gruncie; z-a szlachta = drobna szlachta, posiadająca bardzo małe własności ziemskie, szlachta chodaczkowa, szaraczkowa.

 Zagończy, dotyczący zagonu wojskowego należący do zagonu.

 Zagończyk, żołnierz doświadczony w zagonach.

 Zagorszyć, uczynić gorszym, pogorszyć.

 Zagorywać, dok. Zagorzeć; zapalać ś., zażegać ś. ogniem; z. od słońca = opalać ś., wpadać w gniew; z. ś., zapalać ś. ogniem.

 Zagorzale, przysł., niezmiernie gorliwie, z zapałem, zapalczywie.

 Zagorzalec, człowiek a. zwierzę gorącego temperamentu; głowa zapalona, zagorzała, zapaleniec, paliwoda, fanatyk.

 Zagorzalstwo — p. Zagorzałość.

 Zagorzałość, Zagorzalstwo, zagorzenie, śmierć od gazu trującego; zapał, zapalczywość, egzaltacja; gorliwość fanatyczna, fanatyzm.

 Zagorzały, zajęty od ognia; uduszony gazem trującym, zaczadzony; chory na udar słoneczny;, uwiędły, zeschły; pełen zapału, zapalony, zapalny, zapalczywy; fanatyczny, namiętnie gorliwy.

 Zagorzeć — p. nied. Zagorywać; zachorować od czadu, wydobywającego ś. z pieca.

 Zagorzel, Zagorzelina, Zagorzelizna, uduszenie gazem trującym, zaczadzenie, asfiksja.

 Zagorzknąć, stać ś. gorzkim, nabyć gorzkości.

 Zagospodarować — p. nied. Zagospodarowywać.

 Zagospodarowywać, dok. Zagospodarować; gospodarując zarządzać, urządzać, organizować, rozporządzać; z. ś., zaopatrywać św porządki gospodarskie, urządzać ś. na gospodarstwie.

 Zagospodarzyć — p. Zagospodarować.

 Zagoszczać, dok. Zagościć; umieścić kogo gdzie w charakterze gościa; przybywać, mieszkać gdzie, jako gość, gościć; z. ś., zamieszkiwać przebywać gdzie jako gość, bawić gdzie w gościnie.

 Zagościć — p. nied. Zagoszczać.

 Zagotować — p. nied. Zagotowywać.

 Zagotowywać, dok. Zagotować; przygotowywać, przyrządzać; doprowadzać do stanu wrzenia, przegotowywać; z. ś., być zagotowywanym, dochodzić do wrzenia.

 Zagórski, Zagórny, leżący, mieszkający za górami, z. pan = gość niespodziewany.