Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 3.djvu/486

 Zagrodca — p. Zagrodnik.

 Zagrodnictwo, stan zagrodnika.

 Zagrodniczka, żona zagrodnika; kobieta, siedząca na zagrodzie.

 Zagrodniczy, Zagrodnicki, dotyczący zagrodnika, właściwy zagrodnikowi, należący do zagrodnika.

 Zagrodnik, chłop, siedzący na zagrodzie, nie mający czeladzi ani sprzężaju, odbywający ręcznie małą powinność właścicielowi gruntu, za trzymanie zagrody; osadnik, kolonista.

 Zagrodny, dotyczący zagrodzenia, odnoszący ś. do zagrody.

 Zagrodzenie, to, czym zagrodzono pewną przestrzeń, ogrodzenie, płot, parkan.

 Zagrodziciel, ten, który co zagradza; założyciel miasta.

 Zagromadzić, nagromadzić w znacznej ilości.

 Zagromić — p. nied. Zagramiać.

 Zagrozić — p. nied. Zagrażać.

 Zagród, gatunek pająka.

 Zagrubieć, stać ś. grubym a. grubszym.

 Zagruchotać, Zagruchać, Zagruchnąć, Zagruchotnąć, zacząć gruchotać; przywabić gruchotaniem, zagłuszyć gruchotaniem; uderzyć, palnąć, machnąć, rozbić, stłuc.

 Zagruntować — p. nied. Zagruntowywać.

 Zagruntowywać, dok. Zagruntować; grunt zakładać, nakładać grunt, podkład; nakładać na co pokład wapna, farby, pokostu w celu pokrycia potem tynkiem, należytą farbą, malunkiem, kolorami.

 Zagrywać — p. dok. Zagrać.

 Zagryzać, dok. Zagryźć; zaczynać gryźć co, zapuszczać w co zęby; zakąsywać, przekąsywać czym; rozszarpywać kogo, co zębami, gryząc pozbawiać życia; przen., zgryzotą, troską, zmartwieniem doprowadzać do grobu; z. ś., zagryzać ś. nawzajem; przen., martwić ś., frasować ś., gryźć ś.; umierać ze zgryzoty.

 Zagryzmolić, pokryć, pokreślić gryzmołami.

 Zagryźć — p. nied. Zagryzać.

 Zagrzać — p. nied. Zagrzewać.

 Zagrzebać — p. nied. Zagrzebywać.

 Zagrzebny, zdatny do zagrzebania, mogący być zagrzebanym; zagrzebany, zakopany.

 Zagrzebywać, dok. Zagrzebać, Zagrześć, Zagrzebnąć; grzebiąc zakrywać, zakopywać; chować w ziemi; z. co w niepamięęi = puszczać w niepamięć, zapominać; z. ś., być zagrzebywanym, zakopywanym; z. ś. gdzie = ciągle gdzie przebywać, nie ruszając ś. z miejsca; z. ś. w księgi = oddawać ś. zapamiętale pracy naukowej, czytaniu; z. ś. w myślach = pogrążać ś., zatapiać ś.; z. ś. żywcem = żyć samotnie, na odludziu.

 Zagrzechotać, Zagrzegotać, wydać głos przykry, twardy, przeraźliwy, zazgrzytać.

 Zagrzeszyć, zacząć grzeszyć; grzesząc zawinić.

 Zagrześć — p. nied. Zagrzebywać.

 Zagrzewacz, ten, który zagrzewa, zachęca, pobudza.

 Zagrzewaczka, Zagrzewacielka, forma żeńs. od Zagrzewacz.

 Zagrzewać, dok. Zagrzać; doprowadzać do pewnej temperatury, ocieplać, grzać, ogrzewać, rozgrzewać: z. wodę = pewną jej ilość rozgrzewać na ogniu; przen., zapalać żądzą cielesną, roznamiętniać; przen., zapalać, pobudzać, zachęcać do czego; nigdzie miejsca nie z-eje = nie posiedzi dłużej, jest pędziwiatr; z. ś., być zagrzewanym, ogrzewać ś., ocieplać ś. do pewnej temperatury; przen., podniecać ś., pobudzać ś. wzajemnie; zboże ś. z-ało = zaprzało. koń ś. z-ał = zmęczył ś. długim biegiem; z. ś. winem, miodem = pić wino, miód dla rozgrzania ś.