Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 3.djvu/488

 Zahałasować, zacząć hałasować; z. kogo, co, hałasując zagłuszyć.

 Zahamować, hamulcem zatrzymać; przen., wstrzymać, zatamować, pohamować; przytrzymać, zaaresztować, uwięzić.

 Zahandlować, handlując zamienić; z. ś., zamienić ś. na co.

 Zahańbiać, dok. Zahańbić; zawstydzać, piętnować hańbą.

 Zaharcować, zacząć harcować; harcowaniem zamęczyć.

 Zaharować, zamęczyć harowaniem; zapracować ciężko; z. ś., zamęczyć ś. harowaniem.

 Zahartować — p. nied. Zahartowywać.

 Zahartowywać, dok. Zahartować; hartując czynić twardszym: z. stal = wrzucać ją, rozpaloną, do wody dla uczynienia jej twardszą; przen., czynić wytrzymalszym, wytrwalszym, mniej wrażliwym na niewygody, na ból, na trudy; z. ś., stawać ś. twardszym przez hartowanie; przen., stawać ś. wytrzymalszym, wytrwalszym, hartowniejszym na trudy, niewygody, ból i t. d.

 Zahasać, zacząć hasać, zamęczyć hasaniem; z. ś., rozhasać ś. aż do zbytku, do zapomnienia ś.

 Zahebanować, zakryć, wyłożyć hebanem, nadać kolor hebanu.

 Zaheblować, zacząć heblować, heblując zatrzeć, wygładzić.

 Zahersztować, objąć dowództwo jako herszt, opanować.

 Zahipotekować, zapisać, zaciągnąć dług do księgi hipotecznej z zabezpieczeniem go na majątku nieruchomym dłużnika.

 Zahodować, zacząć hodować; wykarmić, wychować.

 Zahołdować, uczynić hołdowniczym, zhołdować.

 Zahuczeć, Zahukać, Zahuknąć, zacząć huczeć, huk wydać, z hukiem ś. odezwać; z. kogo, hukiem zagłuszyć, zakrzyczeć, zafukać.

 Zahukać — p. Zahuczeć.

 Zahukany, którego zahukano, który stał ś. nieśmiałym i skrytym wskutek tego, że na niego wciąż hukano.

 Zahulać, zacząć hulać; z. ś., zapomnieć ś. w hulankach.

 Zahultaić, uczynić hultajem; z. ś., stać ś. hultajem; zabrnąć w hultajstwo.

 Zahuśtać (się), zacząć (ś.) huśtać pohuśtać (ś)., zachwiać (ś.).

 Zaigrać, zacząć igrać, zbytnio igrać; z. ś., igrając, zapomnieć ś.

 Zaim, tur., żołnierz w Turcji, trzymający grunt prawem lennym.

 Zaimek, w gram., część mowy odmienna, zastępująca imię rzeczowne a. przymiotne.

 Zaimkowo, przysł., w znaczeniu zaimka.

 Zaimkowy, właściwy zaimkom.

 Zaimponować, zadzierając nosa, dumnie ś. komu postawić, wprowadzić kogo w zdumienie swoją wyższością w jakimkolwiek względzie.

 Zaindyczyć się, o indyku: nadąć ś., zaczerwienić ś. na głowie i koralach; przen., napuszyć ś. na kształt indyka, zaczerwienić ś., jak indyk, z gniewu a. z pychy.

 Zainformować, dać informację, objaśnienie, poinformować, objaśnić.

 Zainkasować, odebrać, ściągnąć od kogo należność w gotówce.

 Zainstalować, uczynić instalację, wprowadzić na urząd; z. ś., objąć jakieś miejsce, urząd; zamieszkać, urządzić ś. gdzie.

 Zainteresować, zająć kogo interesami, uczynić kogo wspólnikiem jakiego interesu, przedstawić ma jaką korzyść z czego, aby go do tego nakłonić; zająć uwagę, wzbudzić ciekawość, zaciekawić; wzbudzić współczucie, litość, sympatję; z. ś., zaciekawić ś. do czego.