Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 3.djvu/491

ba konia, stwardniałe nabrzmienie na ścięgnach tylnych, gdzie kończy ś. staw skokowy zadnich nóg; z-e uszko = rodzaj grzyba (f.).

 Zajęczyca, samica zająca.

 Zajęczyna, mięso zająca; skórka, futro zajęcze; lichy, nędzny zając.

 Zajęczysko, duży zając, biedny, godzien politowania zając.

 Zajędrnić, uczynić jędrnym.

 Zajędrnieć, stać ś. jędrnym.

 Zajędurzyć (ś.), rozjątrzyć (ś.), zaindyczyć (ś.).

 Zajękać, Zajęczeć, Zajęknąć, zacząć (ś.) jąkać; wydać jęk, odezwać ś. z jękiem.

 Zajękiwać się, zająkać ś.

 Zajęty, którego zajęto; zatrudniony jakąś pracą, mający jakieś zajęcie; z-te! = nie można wejść; z-te a. miejsce z-te = na którym ktoś inny siedzi; pokój z. = zamieszkany przez kogo innego; opanowany, zaatakowany jaką chorobą: ma oba płuca z-e.

 Zajmacz, Zajmiciel, ten, który co sądownie zajmuje.

 Zajmać — p. Zajmować.

 Zajmować, dok. Zająć; chwytać, łapać, porywać, zagrabiać, ująwszy zabierać; zapełniać, pokrywać sobą: z. plac, miejsce; opanowywać co, przywłaszczać sobie co, brać siłą; objąwszy zabierać, zagarniać; zatrudniać kogo, zabierać cały jego czas, wszystkie myśli, uczucia; interesować, zaciekawiać, ciekawić; zacinać, uderzać: z. kogo po grzbiecie, po twarzy; z. ś., zatrudniać ś. czym, pracować nad czym; zapalać ś., zaczynać gorzeć, wybuchać płomieniem; przen., powstawać nagle, wybuchać jakby płomieniem: miłość, złość ś. z-uje; puszczać korzenie w ziemię, przyjmować ś.

 Zajrzeć — p. nied. Zaglądać.

 Zajście, rzecz. od Zajść; zdarzenie. wypadek; spór, zwada, kłótnia, bójka; ciąża, poczęcie.

 Zajść — p. nied. Zachodzić.

 Zajurzać, dok. Zajurzyć; czynić lubieżnym, jurnym, nabawiać jurności; z. ś., zapalać ś. jurnością, jurnym ś. stawać; rozzłoszczać ś., unosić ś. gniewem.

 Zajusza, zajuszenie, rozbestwienie.

 Zajuszać, dok. Zajuszyć; walać, plamić krwią zakrwawiać, oblewać juchą; przen., wywoływać czyjś gniew, rozjuszać kogo; z. ś., walać ś. krwią, oblewać ś. juchą; przen., unosić ś. gniewem, stawać ś. żądnym krwi, rozjuszać ś.

 Zajutrek, Zajutrzek, dzień zajutrzejszy.

 Zajutro, Zajutrze, Zajutrz, dzień po jutrze, dzień trzeci z kolei.

 Zajutrzejszy, nazajutrzejszy, jutrzejszy.

 Zajutrzyć, odłożyć na jutro.

 Zajźrzeć, zazdrościć.

 Zakadzać, dok. Zakadzić; zączynoć kadzić; kadząc zapełniać wonią, wydać jaką woń, jaki odór.

 Zakalać, zaplugawić kałem, zabrudzić, zabrukać; zakłuwać.

 Zakalcowaty, mający w sobie zakalec.

 Zakalec, ciasto niedopieczone w chlebie, w babce, w placku itp.; przen., hańba, srom, sromota.

 Zakalić, uczynić zakalistym, nabawić zakalca.

 Zakalisty, z zakalcem, pełen zakalców, zakalcowaty.

 Zakała, Zakał, resztki kału, plugastwa, nieczystość, zaplugawienie; zarodek, zaród, zawiązek, początek złego; skaza, usterka, wada, przywara; plama hańbiąca, hańba, wstyd, sromota, srom; człowiek przynoszący swoim postępowaniem wstyd rodzinie, społeczeństwu i t. p.

 Zakamarek, boczna, wązka uliczka, zaułek; boczne, niewielkie pomieszczenie w domu, zakątek, komórka, przegródka.