Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 3.djvu/493

 Zakącik — p. Zakąt.

 Zakąkoleć, zarosnąć kąkolem, zachwaścieć.

 Zakąkolić, zachwaścić kąkolem.

 Zakąpać, kąpiąc zanurzyć.

 Zakąsać — p. nied. Zakąsywać.

 Zakąsić — p. Zakąsywać; zjeść co przed głównym jedzeniem, zjeść co po napiciu ś. wódki.

 Zakąska, to, co ś. zakąsuje po piciu, zwłaszcza trunku, np. kawałek chleba, sera, wędliny, chleba z masłom, ze śledziem, z kawiorem, z kawałkiem ryby wędzonej itp., kanapka; lekki posiłek, lekkie śniadanie, przekąska.

 Zakąsywać, dok. Zakąsać; zagryzać na śmierć.

 Zakąsywać, dok. Zakąsić; z. co, czym: jeść coś po napiciu ś.; zaczynać kąsać co; jeść, gryząc zwolna, potrochu.

 Zakąt, Zakątek, Zakącie, Zakącik, miejsce ustronne, kąt ukryty; kryjówka, schronienie; ustronie, zacisze, partykularz, kąt, zabity deskami.

 Zakątnie, przysł., w kącie, ustronnie.

 Zakątny, ukryty na ustroniu, ustronny, uboczny.

 Zakichać, dok. Zakichnąć; zaczynać kichać, dużo kichać.

 Zakidać, Zakinąć, zarzucić, zamiotać.

 Zakiełzać — p. Zachełznąć.

 Zakiełznać, Zakielzać, nałożyć kiełzno, wędzidło.

 Zakierować, kierując nachylić; obrócić, zwrócić, pokierować, nakierować.

 Zakikutać, zachromać, zakulać.

 Zakinąć — p. Zakidać.

 Zakipieć, zacząć kipieć; z. gniewem = rozgniewać ś. gwałtownie; z. złością, nienawiścią = przejąć ś. niemi względem kogo.

 Zakirzyć (się), kirem zasłonić (ś); okryć ś. żałobą; zaciemnić (ś.), zachmurzyć (ś.).

 Zakis, zakiśnienie, fermentacja; rzecz zakisła, ferment.

 Zakisać, dok. Zakisić; kiśnieniem zakwaszać, ukwaszać.

 Zakisić — p. nied. Zakisać.

 Zakisieć, Zakisnąć, zakwasić ś., ukwasić ś., zacząć kisnąć.

 Zakitować, zakleić, założyć, zatkać kitem.

 Zakiwnąć, zacząć kiwać, kiwnąć, skinąć.

 Zaklajstrować, zakleić, zalepić klajstrem, zawalać klajstrem.

 Zaklamrować — p. nied. Zaklamrowywać.

 Zaklamrowywać, dok. Zaklamrować; klamrami spajać, zamykać; z. ś., być zaklamrowywanym.

 Zaklapać, Zaklasnąć, zacząć klapać; klapaniem zamknąć; zawalać błotem, ubłocić; z. ś., zawalać ś., zachlapać ś. błotem.

 Zaklaskać, Zaklasnąć, zacząć klaskać, zaklasnąć; klaskaniem zagłuszyć; z klaskiem zapaść.

 Zakląć — p. nied. Zaklinać; wypowiedzieć jakie przekleństwo.

 Zakląskać, zacząć kląskać.

 Zaklecić, klecąc zamknąć, zarzucić, zarobić, zabić, załatać.

 Zaklejać, dok. Zakleić; klejąc spajać; klejąc zamykać; klejąc zatykać, zakrywać, łatać.

 Zaklekotać, zacząć klekotać; odezwać ś. klekocącym głosem; z. kogo, co, klekotaniem zagłuszyć.

 Zaklepać, klepiąc zagładzić, zamocować.

 Zaklęcie, rzecz. od Zakląć; klątwa, przysięga; formuła uroczysta zaklinania.

 Zaklękać, Zakląkać, dok. Zaklęknąć, Zakląknąć; zapadać wklęsło, zaklęsać.

 Zaklękać, dok. Zaklęczeć; padać na kolana, klękać.

 Zaklęsać, Zakląsać, dok. Zakląsnąć; zapadać wklęśle.

 Zaklęsłość, wklęśnienie, wklęsłość.