Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 3.djvu/497

Ta strona została przepisana.

nie wyjeżdżać z domu: z. ś. na wsi; pogrążać ś. w czym z zapamiętałością: z. ś. w książkach; o zwierzu: grzebiąc, kopiąc, ukrywać ś.: z. ś. w ziemi, w śniegu.

Zakorcić, począć korcić, niepokoić, gniewać, irytować, kusić, pobudzać, podniecać.

Zakordonować, zająć w kordon.

Zakordonowy, położony za kordonem, t. j. za granicą zaboru (Polski); mieszkający za kordonem.

Zakorek, chrząszcz mały, wygryzający chodnik pod korą drzew iglastych i z tego powodu szkodliwy (fig.).

Zakorkować, zatknąć korkiem.

Zakorzeniać, dok. Zakorzenić; pozwolić rozrosnąć ś. korzeniom, umacniać ś. w ziemi; pozwalać rozszerzyć ś., upowszechnić ś.; zaprawić korzeniami; z. ś., rozrastać w korzeń; przen., rozszerzać ś., szerzyć ś., upowszechniać ś.

Zakorzeniałość, zakorzenienie; to, co ś. zakorzeniło.

Zakorzeniałyp. Zakorzeniony.

Zakorzeniony, Zakorzeniały, który ś. zakorzenił, umocnił w czym, rozpowszechniony, powszechny, trudny do wytępienia.

Zakosić, zacząć kosić; kosząc zająć.

Zakostniały, Zakościały, który zakostniał.

Zakostny, leżący za kością.

Zakosztować, skosztować, pokosztować, spróbować, nabrać do czego chęci, gustu.

Zakościć, zamienić w kość, zatwardzić, pokryć, powlec kością.

Zakowacp. nied. Zakowywać.

Zakowywaćp. Zakuwać.

Zakół, zakolenie, obrót, bieg w koło.

Zakówka, sztyfcik na końcu zenkla u sznurówki.

Zakpićp. nied. Zakpiwać.

Zakpiwać, dok. Zakpić; żartować z kogo, drwić sobie z kogo; wystrychać na kpa.

Zakracać, dok. Zakracić; zagradzać kratami, zakratowywać.

Zakracie, miejsce zakratowane.

Zakraczać, dok. Zakroczyć; krocząc zachodzić dokąd, kroczyć do pewnego kresu; z. czemu, zapobiegać; z. komu, zastępować mu drogę, zakreślać granicę; przen., nie pozwalać, wzbraniać, przeszka dzać; zdarzać ś. w ciągu czego zachodzić, stawać na przeszkodzie zastępować, zajmować co.

Zakradać się, dok. Zakraść ś. ukradkiem przedostawać ś. dokąd wkradać ś., zaczajać ś., czatować.

Zakrady (-ów), zakradanie ś.

Zakrajać, dok. Zakroić.

Zakrajny, dotyczący zakrajania.

Zakrakać, odezwać ś. głosem kraczącym, zacząć krakać; kracząc zagłuszyć.

Zakrapiać, dok. Zakropić; pokrapiać, skrapiać; zwilżać, odwilżać kroplami; z. gardło, z. robaka = używać trunków; zarumieniać, zaczerwieniać; z. kogo czym, mieszać, wstydzić, konfundować, detonować; z. ś., być zakrapianym, upijać ś.

Zakrasićp. nied. Zakraszać.

Zakraszać, dok. Zakrasić; zaprawiać okrasą.

Zakraść ś.p. nied. Zakradać ś.

Zakrata, więzienie, ciemnia — p. Zakracie.

Zakrawać, Zakrajać, dok. Zakroić; zaczynać krajać, nadkrajać, krając sięgać do pewnego miejsca, zarzynać, zacinać; ukrawać, odkrawać, odcinać, odrzynać część czego; z. czego, zarywać czego, zbliżać ś. do czego, naśladować co; z. na co, zmierzać ku czemu, zamierzać co, mieć co na celu, na widoku; z. na co, na kogo, zarywać na kogo, na co, być podobnym do kogo, do czego; z. ś. na co, zanosić ś. na co.