Załudzać, dok. Załudzić; łudząc zaprowadzać, zaciągać; łudzić, omamiać; przyłudzać aż dokąd.
Załugować, Załużyć, zaprawiać ługiem.
Załupać, Załupnąć, zacząć łupać, rozłupywać, rozszczepywać.
Załupić, łupiąc zarwać, zerwać.
Zamacać, pomacać.
Zamach, rozpęd ręki a. nogi dla tym silniejszego uderzenia a. wyrzucenia czego, zapęd; przen., czynność jaka a. szereg czynności, dokonywanych szybko, jedna za drugą, bez przerwy; gwałt zadany; za jednym z-em = od jednego razu, bez przerwy; przen., każdy czyn gwałtowny, przeciwny prawu a. istniejącemu porządkowi rzeczy, dążący do obalenia osoby, instytucji a. jakiegoś urządzenia społeczno-politycznego: z. na czyjeś życie = targnienie ś.; z. stanu = przewrót gwałtowny społeczno-polityczny, dokonywający ś. lub dokonywany nie w istniejącym porządku prawodawczym, reforma gwałtowna, siłą a. podstępem przeprowadzona.
Zamachać, Zamachnąć, zrobić silne poruszenie ręką, zachwiać, zamierzyć ś., chcieć uderzyć; z. ś., rozpędzić ś. ręką do energiczniejszego uderzenia a. wyrzucenia czego, rozmachnąć.
Zamachlować, kłamiąc, zatrzeć ślady prawdy.
Zamachnięcie, Zamachnienie, jeden raz dokonane zamachiwanie, zachwianie; zagarnienie.
Zamaczać, Zamoczyć, uczynić mokrym, wilgotnym, zwilżyć, umoczyć, zmoczyć; pogrążyć, zanurzyć w płynie; z. ś., stać ś. mokrym, zawilgotnieć, zmoczyć ś.; być włożonym do wody, zanurzyć ś. w wodzie a. w innym płynie; zmoczyć sobie ubranie.
Zamagazynować, umieścić w magazynie, w składzie.
Zamagnesować, uczynić żelazo magnesem, namagnesować.
Zamakać, dok. Zamoknąć; być zamaczanym, przechodzić wilgocią.
Zamalować — p. nied. Zamalowywać.
Zamalowywać, dok. Zamalować; pokrywać, zacierać farbą; zabazgrywać; z. kogo = uderzać w twarz, dawać policzek komu.
Zamamiać, dok. Zamamić; mamiąc przyciągać, przywabiać; mamiąc bałamucić.
Zamamotać, Zamomotać, zacząć mamotać, zawikłać.
Zamar, płód klaczy a. oślicy z bykiem a. krowy z ogierem, według przesądnych wierzeń średniowiecznych.
Zamara, ostatnie przeobrażenie ś. niektórych owadów przed wyjściem na świat.
Zamarchla, rodzaj mięczaka.
Zamarcie, rzecz. od Zamrzeć.
Zamarkotać, zacząć markotać.
Zamarkować, zaznaczyć.
Zamarły, na pół umarły, przestający istnieć.
Zamarmurować — p. nied. Zamarmurowywać.
Zamarmurowywać, dok. Zamarmurować; wykładać marmurem, nadawać pozór marmuru.
Zamarnieć, zniszczeć, zaginąć marnie.
Zamarnik, owad błonkoskrzydły, składający swe jaja w ciele gąsienic i poczwarek różnych owadów, znajdujących ś. pod korą drzew, gąsienice jego zjadają swoich żywicieli.
Zamarnować, zmarnować, stracić, roztrwonić, strwonić.
Zamarszczać, dok. Zamarszczyć; zakrywać zmarszczkami; czynić zmarszczki; z. ś., zachmurzać czoło, dostawać zmarszczków.
Zamarszczeć, pokryć ś. zmarszczkami.
Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 3.djvu/507
Ta strona została przepisana.