Zamarszczki (-ów), zamarszczenie; przen., markotność, kłopot, zmartwienie.
Zamarszczyć — p. Zamarszczać.
Zamartwiać, dok. Zamartwić; uśmiercać; doprowadzać do stanu martwoty, odrętwienia; z. ś., martwić ś., trapić ś., gryźć ś.; być zmartwionym, zgryzionym.
Zamartwica, stan omdlenia.
Zamartwić — p. nied. Zamartwiać.
Zamartwieć, stać ś. prawie nieżywym; zdrętwieć.
Zamartwiony, którego zamartwiono; odrętwiały.
Zamarynować, przechować za pomocą marynowania, przyprawić w marynacie; żart., poskąpiwszy czego w swoim czasie, stracić potym nadarmo, zachować bezużytecznie na długo.
Zamarzać (się), dok. Zamorzyć (ś.); morząc (ś.) pozbawiać (ś.) życia, zagładzać (ś.).
Zamarzać, dok. Zamarznąć; zaczynać marznąć; o płynach: krzepnąć, gęstnieć pod wpływem nizkiej temperatury, zamieniać ś. w lód.
Zamarznąć — p. nied. Zamarzać.
Zamarzyć, zacząć marzyć, roić; wymarzyć, uroić sobie co, pragnąć czego; z. ś. komu, przywidzieć ś., przyśnić ś., ubrdać ś., uroić ś., uląc ś. w głowie.
Zamaskować — p. nied. Zamaskowywać.
Zamaskowywać, dok. Zamaskować; zakrywać, osłaniać maską; przen., ukrywać, taić, nadawać inny pozór; z. ś., zakrywać ś., osłaniać ś. maską, być nieszczerym.
Zamaszczać, dok. Zamaścić; zasmarowywać maścią.
Zamaszystość, tęgość rozmachu, zamachu; tęgość, dzielność, siła charakteru, energiczność.
Zamaszysty, dokonywany z tęgim zamachem; silny, mocny, potężny, energiczny.
Zamaszyście, Zamaszysto, z tęgim zamachem; silnie, potężnie, mocno, energicznie.
Zamaścić — p. nied. Zamaszczać.
Zamatwać, zagmatwać.
Zamawiać, dok. Zamówić; mówiąc zacierać, zagładzać; z. broń, chorobę = zaczarowywać, zarzekać, urzekać; z. kogo do czego, ugadzać, najmować, zapraszać: z. pannę do tańca, sługę do roboty; z. sobie co u kogo, zastrzegać, warować, stalować; z. kogo do siebie = zapraszać; z. sobie lokal, numer w hotelu, obiad w restauracji = z góry stalować; z. ś., być zamawianym; z. ś. do kogo, zapraszać ś., przymawiać ś., żeby być zaproszonym; z. ś. do kogo, przychodzić do niego pod jakim pretekstem, znajdywać sobie jaki pozór, żeby go odwiedzić.
Zamazać — p. nied. Zamazywać.
Zamazywać, dok. Zamazać; mażąc zatykać, zalepiać, zagładzać, zakrywać, zasmarowywać; mażąc niszczyć; wymazywać; przekroślać, wykreślać, przemazywać.
Zamącać, dok. Zamącić; mącąc, mieszać, kłócić, czynić mętnym; przen., mieszać, zakłócać, wprowadzać niepokój, burzyć, zaburzać; przen., odurzać, podchmielać; z. ś., mącąc ś., mieszać ś., mętnieć.
Zamąciciel, człowiek, który co zamąca.
Zamącić – p. nied. Zamącać.
Zamączać, dok. Zamączyć; zaprawiać mąką, mąką walać.
Zamądrzeć, nabrać rozumu, stać ś. przemądrzałym.
Zambra, arab., wesoły taniec maurytański.
Zamczyna, Zamczynka, nędzny, lichy zamek.
Zamczysko, duży, brzydki, niezgrabny zamek (u drzwi); wielki, niezgrabny zamek (warownia); ruiny, zwaliska starego zamku.
Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 3.djvu/508
Ta strona została przepisana.