znający dobrze talmud, uczony żydowski; Żyd, uznający naukę talmudu za świętą (dla odróżnienia od Żydów karaimów, którzy tę naukę odrzucają).
Talmuzy, rodzaj ciastek z serem.
Talon, fr., odcinek do asygnacji rządowej lub prywatnej, za którym kasa wypłaca okazicielowi należność, w talonie wymienioną; p. Taljon.
Tałatajstwo, Tałałajstwo, motłoch, hałastra, gawiedź, hołota.
Tałądź, tylec narzędzia ostrego, noża, szabli.
Tam, przysł., w owym miejscu, ówdzie; do tego miejsca; t. i tam, tu i t. = w różnych miejscach; gzie t.! = bynajmniej, wcale nie, jako żywo; kto t.? = kto jest tutaj?; kto przyszedł?; co mi t. = mniejsza o to, mało dbam o to, wszystko mi jedno; czy tak, czy jak t.? = czy inaczej?; co mi t. będzie! = nic mi ś. nie stanie.
Tama, nm., budowa rzeczna, zastawa zbudowana z cegieł, kamieni, ziemi, faszyny i t. p., nie przepuszczająca wody, mająca na celu podniesienie poziomu rzeki, wstrzymanie pędu wód w rzekach, morzach i zwracanie ich prądów w żądanym kierunku (fig.); wstrzymanie, przeszkoda; kłaść czemu t-ę = nie dozwalać, aby tak dalej trwało, wstrzymać, przeszkadzać.
Tamarynda, Tamaryndowiec, Tamaryndowe drzewo, ar., okazałe drzewo zwrotnikowe z rodziny brezylkowatych, dające strąki, napełnione miąższem jadalnym (fig.).
Tamaryszek, roślina z rodziny tamaryszkowatych, których niektóre gatunki sączą sok słodki, krzepnący na liściach, zwany manną, września niemiecka (fig.).
Tamaryszkowate, rodzina roślin dwuliściennych.
Tambor — p. Tambur.
Tambour-major, fr. (tamburmażor) starszy dobosz.
Tambur, fr., bęben; rodzaj oszańcowania; przybudowa przy drzwiach dla ochrony od wiatru; latarnia z oknami (fig.).
Tamburek, fr., bębenek, rodzaj szerokiej obręczy drewnianej, na którą sztywno naciąga się materjał, przeznaczony do roboty hafciarskiej (fig.).
Tamburino, wł., bębenek ręczny z dzwoneczkami, instrument muzyczny perkusyjny (fig.).
Tameczny, z tamtej strony pochodzący, tam przebywający, stamtąd przybyły.
Tamka, zdr., od Tama.
Tamo, tam.
Tamować, nm., kłaść tamę, bić tamę, groblę; hamować, wstrzymywać; t. krew = wstrzymywać jej upływ; przeszkadzać czemu, kłaść czemu zawady.
Tamowy, nm., dotyczący tamy, grobelny.
Tampon, fr., pęczek z szarp lub waty przewiązany pośrodku w
