niedbywanej; z. ś., opuszczenie ś., stanie ś. niedbałym; brak staranności w czym.
Zaniedbany, którego zaniedbano; o który przestano ś. troszczyć, o którym przestano pamiętać, opuszczony, który nie dba o siebie; niestaranny, nieporządny, byle jaki, niedbały: z. styl, z. ubiór.
Zaniedbywać, dok. Zaniedbać; z. co a. czego, niedbale coś czynić; nie chodzić należycie koło czego. zbywać co niedbale; z. co zrobić = zapominać co robić; z. czego, pogardzać, gardzić czym, lekceważyć co, niedbale opuszczać co, nietroszczyć ś. o kogo, o co; z. kogo, nie dbając o kogo, przerywać z nim stosunki, nie stać o kogo; z. ś., niedbale sobie postępować, lekceważyć swoje obowiązki, opuszczać ś., stawać ś. niedbałym, nieporządnym; z. ś. w naukach, w pracy, w ubiorze i t. p.
Zaniemagać, dok. Zaniemóc; wpadać w niemoc, w chorobę.
Zaniemeński, położony za Niemnem, pochodzący z za Niemna, mieszkający za Niemnem.
Zaniemiać, dok. Zaniemić; czynić niemym, oniemiać.
Zaniemieć, Zaniemówić, stać ś. niemym, stracić mowę; zamilknąć, przestać mówić, np. z podziwu, z przerażenia.
Zaniemóc — p. nied. Zaniemagać.
Zaniemówić — p. Zaniemieć.
Zaniepokoić, sprawić niepokój; z. ś., zacząć doznawać niepokoju.
Zaniepróżnić, zająć, zapełnić.
Zanierychło, przysł., zapóźno.
Zanieść — p. nied. Zanosić.
Zaniewidzieć, stracić wzrok, oślepnąć.
Zanik, powolne zanikanie tkanki a. narządu źle odżywianego przez krew a. nadmiernego wysiłku, ucisku, atrofja; z. pamięci = stracenie jej; z. całego organizmu = konsumcja, uwiąd starczy.
Zanikać, dok. Zaniknąć; przestawać być widzialnym, niknąć, ginąć, znikać; tracić kształty naturalne, chudnieć.
Zaniknąć — p. nied. Zanikać.
Zanim, spójn., nim, póki nie, nie pierwej aż.
Zaniszczać, dok. Zaniszczyć; doprowadzać do zniszczenia, niszcząc zagładzać, zatracać; z. ś., dochodzić do zniszczenia, niszczeć; nikczemnieć, nędznieć.
Zaniszczały, który zniszczał, zniszczony.
Zaniszczeć, zniszczeć, pójść w niwecz, przestać istnieć.
Zaniszczyć — p. nied. Zaniszczać.
Zanitować — p. nied. Zanitowywać.
Zanitowywać, dok. Zanitować; zbijać, spajać nitem, zalepiać otwór cyną i t. p., nitując zaginać gwóźdź z drugiej strony.
Zankiel, Żankiel, nm., roślina lekarska z rodziny baldaszkówatych; ponka (fig.).
Zanklarz, Zanklerz, nm., rzemieślnik, wyrabiający zankle.
Zanocnica, gatunek motyla z podrzędu miernikowców.
Zanocować, przybyć dokąd na noc, stanąć gdzie na nocleg, zostać gdzie na noc.
Zanogciowy, dotyczący zanogcia.
Zanogieć, zadzierek u palca, zagniotek.
Zanokcica, w min., odmiana kwarcu, spotykana w piasku, w postaci większych kawałków; z. skalna, górska, północna = roślina z grupy paproci (fig.); ranka, tworząca ś. za paznogciami.
Zanominować, dać komu nominację, naznaczać na jaki urząd.
Zanosić, dok. Zanieść; nieść na
