celu wyciągnięcia go z rany, służy do tamowania upływu krwi.
Tamponować, fr., zatykać ranę lub otwór w ciele w celu stłumienia krwotoku.
Tam-tam, hińs., u ludów południowo-azjatyckich instrument muzyczny: tarcza metalowa z lekko zagiętemi brzegami, w którą uderzając pałeczką, dobywa się przeraźliwie grzmiące i huczące dźwięki, gong, dzwon chiński (fig.).
Tamtejszy, Tamteczny — p. Tameczny.
Tamten (tamta, tamto), nie ten, ów, drugi, inny.
Tamtędy, przysł., tamtą drogą, przez tamto miejsce, nie tędy.
Tamtoczesny, który żył cz. istniał w tamtym czasie, nie tegoczesny, nie współczesny.
Tamtoświatowy, pochodzący z tamtego świata, od tamtego świata.
Tamtowieczny, Tamtowiekowy, istniejący cz. żyjący w tamtym wieku, pochodzący z tamtego wieku.
Tamże, przysł., na tym samym miejscu, nie gdzieindziej, t.? = czy tam?; w tym samym dokumencie, w tym samym piśmie, w tej samej książce.
Tan, częściej w lm. t-y = taniec; pójść w t-y = zacząć tańczyć; pójść na t-y = na tańce.
Tan, fr., dąb garbarski, garbnik.
Tana, zwierzę ssące z rzędu owadożerczych, z rodziny wiewióreczniów (fig.).
Tanagra, ptak wróblowaty śpiewający, zamieszkujący Amerykę południową (fig.).
Tanalbina, łć., preparat chemiczny, powstający z połączenia białka z taniną.
Tanatofobja, gr., nadmierna obawa śmierci.
Tanatoidy, gr., stany chorobliwe podobne do śmierci, np. śmierć pozorna (letarg), śpiączka, omdlenie, tężec i t. p.
Tanatologja, gr., nauka o śmierci, jej przyczynach, następstwach fizjologicznych i oznakach.
Tanatometr, gr., przyrząd do sprawdzania i ustalania śmierci.
Tancbuda, nm., lokal na użytek mniej wybrednej publiczności, w którym gra muzyka i odbywają ś. tańce, sala du tańca.
Tancerka, nm., kobieta tańcząca; kobieta, należąca do baletu teatralnego.
Tancerz, Tanecznik, nm., mężczyzna umiejący tańczyć, uczący tańczyć, należący do baletu.
Tancklasa, nm., lokal, w którym odbywają się lekcje tańców zbiorowe dla osób, nie pozostających z sobą pozatym w stosunkach towarzyskich.
Tancmistrz, nm., nauczyciel tańców, baletnik; mężczyzna, tańczący doskonale, po mistrzowsku.
Tancmistrzowski, nm., dotyczący tancmistrza.
Tancmistrzowstwo, Tancmistrzostwo, nm., stan i zajęcie tancmistrza.
Tandeciarka, wł., kobieta, handlująca starą odzieżą, staremi rzeczami.
Tandeciarski, wł., odnoszący ś. do tandeciarza, do handlu tandetą.
Tandeciarstwo, wł., przemysł tandeciarski, handel tandetę.
Tandeciarz, Tandetnik, wł., męż-
