Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 3.djvu/521

 Zapaśnictwo, wchodzenie w zapasy; nauka zapaśnicza, ćwiczenie zapaśnicze, fechtunek, gimnastyka; pojedynek, walka pojedynkowa; przen., spór, polemika, dyskusja.

 Zapaśniczo, przysł., sposobem zapaśników.

 Zapaśniczy, dotyczący zapaśnika a. zapaśnictwa.

 Zapaśniczyć, uczestniczyć w zapasach.

 Zapaśnik, człowiek, idący z kimś w zapasy, zmagający ś. z kim, walczący z kim; atleta cyrkowy, siłacz, gladjator; przen., współzawodnik, rywal, przeciwnik.

 Zapaśno, przysł., z zapasem.

 Zapaśny, mający zapas czego, zaopatrzony, zaprowjantowany w co; będący w zapasie, odwodowy, rezerwowy; dotyczący zapasów, walki, zapaśniczy.

 Zapata, hiszp., zwyczaj kładzenia dzieciom i służbie w dzień św. Mikołaja w trzewiki podarunków; uroczystość na cześć jakiej dostojnej osoby.

 Zapatrywać się, dok. Zapatrzyć ś. na kogo, na co; patrzeć pilnie, z uwagą, wzrok wlepiać w kogo, w co; przen., brać sobie kogo, co za wzór, za ideał, starać ś. naśladować kogo co.

 Zapatrywanie się, sposób patrzenia na rzeczy, pogląd, mniemanie.

 Zapatrzyć się — p. nied. Zapatrywać ś.; patrząc na co z zajęciem, zapomnieć o wszystkim; o brzemiennych: patrząc powziąć wrażenia, którego ślady pozostają na płodzie.

 uapatynować, pokryć patyną, zakitować, zalutować.

 Zapazucha, pazucha, zanadrze.

 Zapchać — p. nied. Zapychać.

 Zapełniacz, ten, który co zapełnia.

 Zapełniać, dok. Zapełnić; zbierać tyle, aby było pełno, napełniając, zajmować całe miejsce; gromadzić, zbierać; kompletować.

 Zapełnić p. nied. Zapełniać.

 Zapełzać, Zapełznąć, pełznąc, dostawać ś. do jakiego miejsca, załazić, zaczołgać ś.

 Zaperceptować, zapisać do księgi przychodowej.

 Zaperzać, dozwalać rozrość ś. zbytnio perzowi na polu, na łące; wprawiać w zły humor, w gniew; złościć; z. ś., zarastać perzem; unosić ś. gniewem, czerwienić ś. z gniewu.

 Zaperzony, pełen perzu; rozzłoszczony, rozgniewany, zaczerwieniony z gniewu.

 Zaperzyć — p. nied. Zaperzać.

 Zapewne, przysł., zaiste, zaprawdę, bez wątpienia, niezawodnie; jak ś. zdaje, podobno, może.

 Zapewniać, dok. Zapewnić kogo o czym; czynić, że kto nie wątpi o czym, upewniać kogo co do czego; zaręczać, gwarantować komu co; z. ś. o kim, o czym, przestawać wątpić o kim, o czym, nabierać pewności o kim, o czym, być bezpiecznym.

 Zapewniciel, człowiek, który co zapewnia.

 Zapewnić – p. nied. Zapewniać.

 Zapewnienie, upewnienie, zaręczenie, gwarancja; z. ś.; upewnienie ś., nabranie pewności, zabezpieczenie ś.

 Zapęd, zapędzenie ś., rozpęd, rozmach, zamach; gwałtowne uniesienie, gwałtowność, zapał, popęd, namiętność; polot, szybki postęp.

 Zapędliwie, przysł., z zapędem, gwałtownie.

 Zapędliwy, czyniący co z zapędem, chętny, gwałtowny, namiętny, zapalny.

 Zapędzać, dok. Zapędzić; zaganiać, zmuszać do udania ś., odstąpienia dokąd, zaparowywać; z.