Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 3.djvu/528

przód jego wizytę; uprzedzać że przybędzie; z. ś., być zapowiadanym; obiecywać komu naprzód swoją wizytę; obiecywać, rokować, że ś. będzie takim, a nie innym.

 Zapowiedni, Zapowiedny, odnoszący ś. do zapowiadania; zapowiadający, ogłaszający, oznajmiający; zakazujący, wstrzymujący; listy z-e.

 Zapowiednia, zapowiedzenie, zapowiedź, przepowiedzenie.

 Zapowiedzieć — p. nied. Zapowiadać.

 Zapowiedź, zapowiedzenie, zapowiadanie; rzecz zapowiedziana, ogłoszenie; wyzwanie na pojedynek; rozkaz, nakaz; zakaz, zabronienie czego; prognostyk, przepowiednia: areszt, przyaresztowanie; z. małżeńska = publiczne ogłoszenie z ambony przez księdza osób, zabierających ś. do stanu małżeńskiego.

 Zapowietrzać (się), dok. Zapowietrzyć (ś.); zarażać (ś.) dżumą a. innym zaraźliwym powietrzem.

 Zapowietrzony, zarażony morowym powietrzem; przen., przeklęty, nienawistny wszystkim, nieznośny, niegodziwy; rzecz. człowiek, dotknięty morowym powietrzem; uciekają od niego, jak od z-ego = unikają go starannie.

 Zapowietrzyć — p. nied. Zapowietrzać.

 Zapozew — p. Pozew.

 Zapoznać — p. nied. Zapoznawać.

 Zapoznawać, dok. Zapoznać; zaznajamiać kogo z kim a. z czym, dawać komu sposobność wejścia w stosunki z kim; z. ś., zawierać znajomość z kim, wchodzić z kim w stosunki przyjazne; z. ś. z czym, nabierać znajomości czego, obznajmiać ś. z czym.

 Zapozwać — p. nied. Zapozywać.

 Zapozywać, dok. Zapozwać; pozwem wzywać kogo do sądu, pozywać, wytaczać komu sprawę sądową.

 Zapożyczać, dok. Zapożyczyć; pożyczając zaciągać długi; brać, zasięgać coś od kogo, wzorować ś. na nim; z. ś., zadłużać ś., robić długi; brąć od kogo jaką myśl, obierać sobie kogoś, jako wzór do naśladownictwa.

 Zapór, zapieranie, zaparcie; zapora, przeszkoda, trudność.

 Zapóźniać, dok. Zapóźnić; zbyt późno przygotowywać, wydawać co zapóźno; z. ś., spóźniać ś., przychodzić nie w czas, robić co później, niż należało.

 Zapracować — p. nied. Zapracowywać.

 Zapracowany, otrzymany pracą a. przez pracę, osiągnięty pracą; obarczony nadmierną pracą.

 Zapracowywać, dok. Zapracować; zarabiać pracą; z. ś., oddawać ś. namiętnie pracy; wyczerpywać swe siły pracą, zabijać ś. pracą, zamęczać ś. pracą.

 Zaprać — p. nied. Zapierać.

 Zapragnąć, zacząć pragnąć, zachcieć, zażądać.

 Zaprasować, prasując zagładzić, wyrównać żelazkiem.

 Zapraszać, dok. Zaprosić; prosząc kogo wzywać go; prośbą zachęcać; z. ś., być zapraszanym; z. ś. do kogo, przymawiać ś., zamawiać ś., uprzedzać, że ś. przyjdzie do niego; wpraszać ś. do kogo.

 Zaprawa, zaprawianie potraw; to, co służy do zaprawiania potraw; przen., to, czym ś. uprzyjemnia rozmowę; w techn., ciała, jak glina, wapno, gips, cement i inne, które, sproszkowane i połączone z wodą, a niekiedy z innemi jeszcze domieszkami, dają produkty miękkie, plastyczne, po pewnym czasie przeistaczające ś. w twardą masę: z. wapienna, cementowa, z. wodotrwała czyli hidrauliczna i t. p.; część wewnętrzna pieca hutniczego, gdzie ś. zbiera kruszec roztopiony, poniżej