Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 3.djvu/534

 Zaraźliwość, właściwość tego, co udziela ś., jako zaraza; przejmowanie ś. od innych czymś szkodliwym; cecha tego, co kazi moralność.

 Zaraźliwy, udzielający ś., jako choroba, od jednego organizmu drugiemu, łatwo przenoszący ś., zakażający; łatwo udzielający ś. innym, jako coś złego pod względem moralnym: np. zły przykład jest z-y.

 Zarażać, dok. Zarazić; nabawiać zarazy, udzielać choroby zaraźliwej; przen., kazić, psuć, demoralizować; z. ś., dostawać od innego jakiej choroby zaraźliwej; z. ś. czym, przejmować od innego coś złego pod względem moralnym.

 Zarąb, Zaręba, zarąbanie, coś zarąbanego; znak, cecha, zrobiona na drzewie siekierą; zasiek ze zrąbanych drzew; obrąbanie, obrąbek, obrąb.

 Zarąbać — p. nied. Zarąbywać.

 Zarąbiać, dok. Zarąbić; obrębiać brzeg jakiej tkaniny, sukni.

 Zarąbywać, dok. Zarąbać; zaczynać rąbać; robić znak, cechę siekierą, np. na drzewie, znaczyć zarąbem; rąbiąc niszczyć, zagładzać; wyrąbywać; zabijać uderzeniem szabli, topora, siekiery i t. p.; z. drogę = robić zasieki, zawalać drogę zrąbanemi drzewami.

 Zardzewiać, dok. Zardzewić; pokrywać rdzą; z. ś., zachodzić rdzą.

 Zardzewiałość, pokrycie ś. rdzą; stan tego, co pokryło ś. rdzą; rdza; zatrzymanie ś. w rozwoju, brak postępu.

 Zardzewiały, pokryty rdzą; nie idący z postępem.

 Zardzewić — p. nied. Zardzewiać.

 Zardzewieć, pokryć ś. rdzą, zaśniedzieć, zardzewić ś.; nie iść z postępem.

 Zaregiestrować, Zarejestrować, wciągnąć w regestr, zapisać na listę, do rachunku.

 Zaregulować, postanowić, urządzić.

 Zarekrutować, zaciągnąć na rekruta, do wojska; wciągnąć do jakiegoś stowarzyszenia; z. ś., zaciągnąć ś. na rekruta do wojska, wejść do jakiegoś stowarzyszenia.

 Zarenianin, mieszkaniec kraju, położonego z tamtej strony Renu.

 Zareński, leżący, mieszkający z tamtej strony Renu.

 Zarębacz, zawadjaka, burda, rębacz, junak; rzeźnik.

 Zarębla, przerębel.

 Zarębywać — p. Zarąbywać.

 Zaręczać, dok. Zaręczyć; przyrzekać, ręczyć za kogo, brać na siebie odpowiedzialność, że ktoś inny coś zrobi a. czegoś nie zrobi, że dotrzyma zobowiązania; zapewniać słowem a. na piśmie, twierdzić coś z wszelką pewnością, zobowiązywać ś. dopełniać co; z. co komu, zabezpieczać; z. komu córkę = obiecywać mu ją za żonę; z. ś. z kim, obiecywać sobie nawzajem połączyć ś. węzłem małżeńskim.

 Zaręcze, to, co ś. daje dla zaręczenia, dla zabezpieczenia czego. zakład, zastaw.

 Zaręczenie, rzecz. od Zaręczyć; poręczenie, zaręczyny.

 Zaręcznik, Zaręczalnik, człowiek, który zaręcza za kogo; poręczyciel, zakładnik.

 Zaręczny, odnoszący ś. do zaręki, tyczący ś. poręczenia; suma z-a = wynikająca z zaręki; list z. = nakaz piśmienny, aby uporny właściciel usunął ś. ze swych dóbr, wygranych sądownie przez kogo innego; nakaz piśmienny, aby ktoś zamierzonego gwałtu nie dokonywał pod grozą kary.

 Zaręczony, Zaręczona, mężczyzna, kobieta, którzy ś. zaręczyli.