czym przysiadywać; z. co, zajmować jakie miejsce na siedzenie: z. krzesło, fotel; zajmować jakie stanowisko: z. krzesło senatorskie = być członkiem senatu; z. drogę, gościniec = napastować, rozbijać na nich.
Zasiadłość, zasiedzenie ś.; majątek nieruchomy.
Zasiadły, który gdzie zasiadł, osiadły.
Zasiadywać, dok. Zasiedzieć; zatrzymywać kogo przez długie siedzenie; zapładniać przez długie siedzenie, wysiadywać: z. jaja; z. ś., za długo gdzie siedzieć; szkodzić zdrowiu swemu przez długie siedzenie; odwykać od świata przez zbyt długie siedzenie, stawać ś. piecuchem, domatorem, zaniedbywać ś.
Zasiarkować, Zasiarczyć, napuścić siarką, posiarkować.
Zasiatkować, zająć, zakryć, okryć siatką.
Zasiągnąć — p. nied. Zasięgać.
Zasiąkać, przenikać płynem, nasiąkać wilgocią.
Zasiąść — p. nied. Zasiadać.
Zasidlać, dok. Zasidlić; chwytać w sidła; przen., podstępem a. ponętą pozbawiać swobody, usidlać.
Zasiec — p. nied. Zasiekać.
Zasieczny, zasieczony, od zasieku, zasiekiem obwarowany.
Zasiedlać, dok. Zasiedlić; osadzać gdzie, osiedlać gdzie jaką większą ilość ludności; z. ś., osiadać w jakim miejscu.
Zasiedziały, zamieszkały; zadomowiony.
Zasiedzieć — p. nied. Zasiadywać; z. ś., nie ruszać ś. przez długi czas z jakiego miejsca.
Zasiek, Zasiecz, Zasieka, drzewa ścięte, zwalone jedne na drugie dla przecięcia drogi nieprzyjacielowi a. zwierzynie w lesie (fig.).
Zasiekać, dok. Zasiec; zaczynać siec, siekąc zacinać; siekąc zajmować aż do pewnego miejsca; z. kogo, siekąc zabijać, mordować ostrą bronią; z. drogę w lesie = czynić zasiek, zarąbywać; z. ś., rąbaniem zabijać siebie lub jeden drugiego; obwarowywać ś. przez robienie zasieków.
Zasiew, zasiewanie, zasianie; siejba, siew; to, co zasiano, zboże zasiane, posiew, zaród, zawiązek, zaczątek.
Zasiewacz, Zasiewca, ten, który zasieka.
Zasiewać, dok. Zasiać; siejąc zajmować pewną przestrzeń pola; odbywać siejbę, kończyć ją: z. ś., być zasiewanym; z. ś. samemu.
Zasiewca — p. Zasiewacz.
Zasiewny, odnoszący ś. do zasiewu, przeznaczony na zasiew, zasiany.
Zasię — p. Zaś; z.! = nie wolno!
Zasięg, zasięganie, zasięgnięcie.
Zasięgać, dok. Zasięgnąć, Zasiągnąć; sięgać aż dokąd, do jakiego miejsca; zachodzić, rozciągać ś aż do jakiego miejsca: jak oko wzrok z-a = dokąd zajrzyć można; z. czego od kogo, dowiadywać ś., wywiadywać ś.: z. od kogo wiadomości; z. czyjego zdania = prosić o wyjawienie zdania; z. czyjej rady = prosić o udzielenie rady; z. ś., być nabywanym.
Zasięgnąć — p. nied. Zasięgać.
Zasięknąć — p. nied. Zasiąkać.
Zasiężny, możliwy do zasięgnięcia, mogący być zasięgniętym, wzięty do wojska, jako żołnierz.
Zasikać, Zasiknąć, sikając zalać, zapryskać, zmoczyć uryną; zastrzyknąć, zrobić injekcję.
Zasilać, dok. Zasilić; dodawać siły, posilać; pomagać komu materjalnie, wspierać, zaopatrywać w co; z. ś., posilać ś., nabierać sił, wspomagać ś., krzepić ś., karmić ś.; zaopatrywać ś. w co.
