Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 3.djvu/546

Ta strona została przepisana.

Zastawka, stawidło do zatrzymania wody w upustach przy młynach; sidła zastawione; w wiatraku: to, czym ś. tamuje obrót skrzydeł i kamienia w wiatraku; w anatklapka, złożona z fałd błoniastych, pomiędzy przedsionkiem sercowym a komorą (f.); z. żylna = drobny wentyl w żyle, otwierający ś. w kierunku ku sercu i powstrzymujący wsteczny strumień krwi.

Zastawniczy, dotyczący a. wydający pożyczki na zastaw czego: kwit z., dowód z., zakład z. = lombard.

Zastawnik, Zastawca, wierzyciel, biorący zastaw; zakładnik; ten, co, zaciągając dług, daje zastaw; zastawka, stawidło, szluza.

Zastawny, dający ś. zastawić; służący do zastawiania, wstrzymywania; zastawiony, założony czym: stół z.; dany w zastaw, zastawiony; dotyczący zastawu, zastawienia nieruchomości, kredytowy: list z., oparty na dobrach danych w zastaw instytucji wydającej pożyczki, a mający kurs pieniędzy.

Zastawowy, dotyczący zastawu, hipoteczny, zastawny.

Zastąpićp. nied. Zastępować.

Zasterować, zacząć sterować; sterując skierować.

Zastękać, odezwać ś. stękiem; ponieść uszczerbek, stratę, zachwiać ś.

Zastęp, gromada ludzi, wojsko, oddział, pułk, hufiec; z-y niebieskie = aniołów; z. zwierząt = stado.

Zastępca, ten, który zastępuje czyje miejsce, spełnia za niego czynności, namiestnik; substytut, zakładnik; przedstawiciel.

Zastępczo, przysł., w charakterze zastępcy.

Zastępczy, zastępujący, wyręczający kogo tymczasowo.

Zastępczyni, forma żeń. od Zastępca.

Zastępek, to co używa ś. dla zastąpienia czego innego, surogat; zdr. od Zastęp.

Zastępnica, Zastępniczka, forma żeń. od Zastępnik.

Zastępnictwo, zastępstwo, rola i czynność zastępcy.

Zastępnie, przysł., drogą zastępstwa, w zastępstwie, jako zastępca.

Zastępnikp. Zastępca.

Zastępny, dający ś. zastąpić; zastępczy, tymczasowy.

Zastępować, dok. Zastąpić; stąpając zachodzić za co, przekraczać co; zabiegać, przecinać komu drogę, nie dawać iść dalej, zatrzymywać na drodze; z. na drogach = rozbijać, grabić, zbójectwem ś. trudnić; robić, mówić, płacić co za kogo; o kobiecie, samicy: poczynać, zostawać brzemienną, zachodzić w ciążę; być czyimś namiestnikiem, zajmować jego miejsce w jego nieobecności; z. miejsce = zalegać, zawalać; z. ekspens, sumę, wydatek = zakładać za kogo; z. komu miejsce = zasiadać; służyć do użycia zamiast być surogatem czego; z. komu od czego = postępować ku komu, ku czemu, aby nie puścić.

Zastępstwo, zastępowanie kogo w jego czynnościach, wyręczanie, przedstawicielstwo, namiestnictwo.

Zastoina, zwolniony a. wstrzymany obieg krwi w jakiejkolwiek części organizmu; osad.

Zastole, miejsce za stołem,

Zastolny, umieszczony, siedzący za stołem.

Zastosowaćp. nied. Zastosowywać.

Zastosowanie, rzecz. od Zastosować; to, co jest zastosowane, co jest odpowiednie do czego, co pasuje do czego, co jest właściwie użyte.

Zastosowywać, dok. Zastosować;