Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 3.djvu/547

przystosowywać, stosować; z. ś., stosować ś. do kogo, do czego, postępować zgodnie z czyją wolą, z czym odpowiednim, pasować.

 Zastój, cecha tego, co ś. zastało; wstrzymanie ruchu, ociężałość, brak a. osłabienie energji, ospałość, bezwładność: z. w handlu, w przemyśle, w nauce, w ruchu umysłowym, w literaturze.

 Zastrachany, zalękniony, strwożony, przestraszony.

 Zastrajać, dok. Zastroić; stroić, czynić zgodnym w stroju, harmonizować.

 Zastraszać, Zastraszyć; straszyć, trwożyć, nabawiać strachu, przerażać; z. kogo dokąd, strasząc zapędzać, zaganiać, płoszyć; z. ś., być zastraszanym.

 Zastroić — p. nied. Zastrajać.

 Zastroje (-ów), pszczoły błąkające ś., które dopiero szukają barci a. ula.

 Zastronnie, przysł., stronnie, stronniczo, parcjalnie.

 Zastronnik, człowiek stronny, stronnik; żart., partyjnik.

 Zastronność, Zastroństwo, stronność, parcjalność.

 Zastronny, stronny, stronniczy, parcjalny.

 Zastrugać — p. nied. Zastrugiwać.

 Zastrugiwać, dok. Zastrugać; zaczynać strugać; strużąc zakończać ostro, śpiczasto, temperować.

 Zastrupiać (się), dok. Zastrupić (ś.); pokrywać (ś.) strupem, zasklepiać (ś.).

 Zastrupić — p. nied. Zastrupiać.

 Zastrychować, strychując zakryć, zarównać.

 Zastryszeć (o lodzie), zbić ś. w kupę, utworzyć zator.

 Zastrzał, zapalne obrzmienie palca u ręki a. u stopy, rozwijające ś. pod skórą a. w okolicy ścięgien palcowych, a powodowane ukłóciem, zadraśnięciem czymś nieczystym; pocisk do zastrzelenia kogo, czego; sztuka drzewa, między wierzchnią a dolną ukośnie wstawiona.

 Zastrzec — p. nied. Zastrzegać.

 Zastrzegać, dok. Zastrzec; zawarowywać, warować, zabezpieczać, zapewniać; z. sobie co, wymawiać, warować z góry; z. ś., być zastrzeganym; mówiąc co, opowiadając co, przyrzekając co, kłaść co z góry jako warunek, jako wymówkę, jako okoliczność łagodzącą.

 Zastrzelać, dok. Zastrzelić; zabijać strzałem, pociskiem; z. ś., pozbawiać ś. życia wystrzałem z broni palnej, zabijać siebie samego wystrzałem.

 Zastrzelić — p. nied. Zastrzelać.

 Zastrzesze, brzeg strzechy słomianej, wychodzący poza okap.

 Zastrzeżenie, zawarowanie, zabezpieczenie; to, co sobie zastrzeżono, warunek, klauzula, zawarowane prawo, przywilej.

 Zastrzęgać, dok. Zastrzęgnąć; wbiwszy ś. ostrym końcem w co, tkwić, więznąć, zagłębiać ś.

 Zastrzyc — p. nied. Zastrzygać; z. uszami = poruszyć niemi.

 Zastrzygać, dok. Zastrzyc; zaczynać strzyc, strzygąc zacinać, przycinać.

 Zastrzykac — p. Zastrzyknąć.

 Zastrzykiwać, dok. Zastrzyknąć; strzykając szprycką, oblać, zalać, zapryskać; wstrzyknąć pod skórę substancję leczniczą, dokonywać injekcji; z. ś., być zastrzykiwanym.

 Zastrzykiwanie, wprowadzanie do naczyń i tkanek żyjącego lub martwego organizmu za pomocą strzykawki pewnych substancji płynnych w celach leczniczych a. naukowych lub w celu nabalsamowania ciała, injekcja.

 Zastrzyknąć — p. nied. Zastrzykiwać.

 Zastudzać, dok. Zastudzić; czy-