Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 3.djvu/553

 Zaświat, inny świat, niż ten, na którym mieszkamy, świat duchowy, świat pozagrobowy; odszedł w z-y = umarł

 Zaświatny, Zaświatowy, będący za światem.

 Zaświatowiec, istota z tamtego świata.

 Zaświatowy p. Zaświatny.

 Zaświątkować, zacząć świątkować, obchodzić jakie święto.

 Zaświdrować, Zaświdrzyć, zacząć świdrować, świdrując, zakręcić; z. ś., być zaświdrzonym

 Zaświecać, dok. Zaświecić; sprawiać, żeby co świeciło, zapalać, zapalać gdzie światło, żeby było widno; z. komu, świecić komu, przeprowadzać kogo ze światłem; zaczynać świecić, rozjaśniać ś., rozświtać; z. ś., być zaświecanym.

 Zaświechtać, zawalać, zabrudzić.

 Zaświecie — p. Zaświat.

 Zaświecić — p. nied. Zaświecać.

 Zaświegotać, odezwać ś. świegotem, zagłuszyć świegotaniem.

 Zaświerczeć, Zaświerkać, Zaświergolić, Zaświergotać, zacząć świerczeć, świerkać, świergotać.

 Zaświerzbić, Zaświerzbieć, zacząć świerzbieć, zaswędzić.

 Zaświetnieć, okazać ś. świetnym, zajaśnieć, zabłysnąć.

 Zaświęcić, ogłosić za świętego, za święto, za święty dzień; z. w kartach: wyświęcić, wyznaczyć, jako atut.

 Zaświętować, zacząć świętować.

 Zaświnić, zapełnić nieczystościami, zabrukać. zapaskudzić, zawalać, zaśmiecić.

 Zaświsnąć — p. Zaświstać.

 Zaświstać, Zaświsnąć, odezwać ś. świstem, zagwizdnąć; zagłuszyć kogo, świszcząc.

 Zaświszczeć — p. Zaświstać.

 Zaświt, świt, brzask.

 Zaświtać, Zaświtnąć, zacząć świtać, zajaśnieć, rozbłysnąć; z-ła mi myśl w głowie = zjawiła ś.

 Zatabaczać, dok. Zatabaczyć; brukać tabaką, osypywać tabaką.

 Zatabaczony, zawalany tabaką; przen., stetryczały, nudny, zgorzkniały.

 Zatabaczyć — p. nied. Zatabaczać.

 Zataborować, taborem otoczyć, taborem zająć; tabór zastawić.

 Zatachlować, zamienić w oszukański sposób, zaszachrować.

 Zataczać, dok. Zatoczyć; tocząc, zapychać, tocząc posunąć; zaprowadzać co na pewne miejsce; tocząc zakręcać; tocząc coś na warsztacie tokarskim, wyrabiać na okrągło, odtaczać; tocząc na toczydle zagładzać: z. szczerbę w nożu; wyostrzać na toczydle, wecować; z. konia = przykrócać mu cugli, aby głowę dobrze trzymał; koń kark z-a = załamuje, zagina; z. koło, krąg = robić, rysować, kreślić koło, obchodzić wokoło; z. obóz = rozkładać, zakładać, roztasowywać; z. taniec = zaczynać tańczyć; z. beczkę piwa, wina = podsuwać ją, tocząc, zaczynać z niej ściągać, toczyć napój; z. wzrokiem = spoglądać wokoło; z. koniem = robić nim koło; z. ś., być zataczanym; tocząc ś., chwiejąc ś., dochodzić aż do pewnego miejsca; iść, tocząc ś., chwiejąc ś. na nogach to w jedną, to w drugą stronę, jak pijany a. chory.

 Zataflować, zagrodzić taflami; wyłożyć taflami.

 Zataiciel, ten, który zataja, zamilcza co.

 Zatajać, dok. Zataić; taić, skrywać, ukrywać, chować, nie powiedzieć prawdy; przemilczać, nie wydawać; przytłumiać, zatłumiać co, nie ujawniać czego; z. kaszę = gotować tak, że stężeje, gotować na gęsto; z. tłustość w kaszy = tak długo gotować kaszę, aż ś. w niej tłustość rozpuści; z. ś., ukrywać ś., skrywać ś., chować; ukrywać ś. z czym.