Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 3.djvu/554

 Zatajeć, zacząć tajeć.

 Zatamowywać, dok. Zatamować; zatrzymywać tamą, nie pozwalać płynąć dalej: z. rzekę; z. krew = nie pozwalać jej upływać, tamować; z. oddech = wstrzymywać, przestawać oddychać.

 Zatańcować, Zatańczyć, puścić ś. w taniec, zacząć tańcować, rozpocząć taniec.

 Zatańcowywać się, tańczyć do upaałego, zamęczać ś. tańcem.

 Zatapiać, dok. Zatopić; zanurzać, zagłębiać, pogrążać w wodzie a. w innym płynie, topić; zalewać wodą; z. wzrok w kim, w czym = zaczynać patrzeć uporczywie, jakby chcąc przeniknąć do głębi; z. myśl w czym = zaczynać myśleć o czym głęboko; z. co woskiem, łojem = zalewać roztopionym woskiem, łojem; z. ś., zanurzać ś., pogrążać ś. w wodzie a. w innym płynie, topić ś; z. ś. w czym, oddawać ś. czemu w zupełności; pogrążyć ś. w rozmyślaniach nad czym, zaciekać ś. w czym.

 Zatarasować, zagrodzić tarasem, zamknąć drogę, wyjście jaką przeszkodą; z. ś., zagrodzić ś., zamknąć ś., aby nie można było wejść.

 Zatarcie, rzecz. od Zatrzeć.

 Zatarg, nieporozumienie, zajście, spor, walka, zwada, kłótnia, awantura.

 Zatargać, Zatargnąć, zacząć targać, zaszarpnąć, szarpnąć; targając zamordować.

 Zatargować, zacząć targować, a nie kupić, ofiarować pewną cenę.

 Zatarkać, Zatarkotać, zacząć tarkotać, tarkać.

 Zatarty, którego zatarto, który ś. zatarł, niewyraźny.

 Zatarzać, tarzając zataczać; z. ś., tarzając zataczać ś.

 Zatasować, zacząć tasować, stasować.

 Zatatrzański, leżący, mieszkający z tamtej strony Tatr, pochodzący z za Tatr.

 Zatchnąć się, stracić swobodny oddech, zacząć ciężko oddychać, zadyszeć ś.

 Zatem — p. Zatym.

 Zatemperować pióro gęsie, ołówek i t. p. = zarznąć do pisania.

 Zaterać, Zatyrać, terając, poniewierając, pozbawić wszelkiego znaczenia.

 Zaterlikać, zacząć terlikać.

 Zatęchlina, Zatęchłość, zajście stęchliną; zatęchnienie, dychawiczność.

 Zatęchły, Zatchły, który zaszedł stęchliną.

 Zatęchnąć, przejść stęchliną; stęchnąć.

 Zatępiać, dok. Zatępić; tępym czynić, przytępiać, stępiać.

 Zatępieć, stać ś. tępym, przytępić ś., stępić ś.; stępieć, stać ś. niepojętnym, stracić bystrość umysłu.

 Zatęsknić, Zatęsknieć, zacząć tęsknić do kogo, do czego, doznać uczucia tęsknoty; z. ś. na śmierć = udręczać ś. tęsknotą, umierać z tęsknoty.

 Zatętnić, Zatętnieć, odezwać ś. tętentem, zacząć tętnić.

 Zatężać, dok. Zatężyć; nieco stężać, czynić tęższym, tęgo zaprawiać.

 Zatkać — p. nied. Zatykać.

 Zatkalik, owad z rzędu tęgopokrywych.

 Zatkanie, rzecz. od Zatkać; tor co służy do zatykania, zatamowania; w medobstrukcja.

 Zatkanka, zasuwka, zastawka.

 Zatkany, którego zatkano, który ś. zatkał.

 Zatknąć p. nied. Zatykać.

 Zatknięty, którego zatknięto, który ś. zatknął; zasadzony gdzie, umieszczony gdzie, wetknięty.

 Zatlały, który ś. zatlił, zapalił.