Taraśnica, nm., rodzaj dawnej niewielkiej armatki do obrony murów zamkowych.
Tarata, Taramtaram, Tarara, wykrz., naśladujący odgłosy trąb.
Taratatka, krótka kapota polska z szamerunkiem — p. Taradajka.
Tarchać — p. Targać.
Tarchan, tur., niewolnik u Turków.
Tarchnąć — p. Targnąć.
Tarcica, Tarciczka, deska, zrobiona przez rozerznięcie piłą pnia drzewnego.
Tarcicowy, dotyczący tarcicy, zrobiony z tarcic.
Tarcie, w fiz., przeszkoda w ruchu, jaki zachodzi przy posuwaniu ś. jednego ciała po drugim skutkiem chropowatości ciał, bez tarcia nie byłoby ruchu, umacniania, ujmowania i t. p.; potarcie, pocieranie, nacieranie, t. lnu, konopi = wycieranie paździerzy na tarcicy; t. ś., pocieranie ś., zacieranie ś. wzajemne; popęd płciowy u ryb.
Tarcz, nm., tarcza.
Tarcza, nm., deska okrągła, owalna lub w kształcie wydłużonego trójkąta, pokryta skórą lub blachą, czasem metalowa; część uzbrojenia dawnego rycerza, służąca jako obrona przed pociskami; puklerz, paiża (fig.); pole herbu; na kolei: przyrząd do sygnałów; w zegarze: cyferblat, krążek, na którym są wypisane cyfry, oznaczające godziny; t. strzelnicza = krąg, deska, służąca za cel do strzelania; t. obrotowa = na kolejach żelaznych: koło poziome ruchome z szynami, służy do przesuwania wagonów z linji na linję, obrotnica; t. sygnałowa = do dawania sygnałów na kolejach; spodnia część skorupy żółwia; t. Sobieskiego = nazwa gwiazdozbioru; przen. obrona, osłona, ochrona, puklerz (w znaczeniu fizycznym a. moralnym).
Tarczak, nm., skorupiak krytodychawkowy z rzędu krótkoogoniastych, wędrownych.
Tarczan — p. Tapczan.
Tarczenny, nm. — p. Tarczowy.
Tarcznik, Tarczownik, żołnierz uzbrojony tarczą.
Tarczogłów, nm. — p. Trzymonaw.
Tarczołusk, nm., ryba koścista, skrzelowata, brzuchopłetwa.
Tarczowaty, mający kształt tarczy.
Tarczownica, pospolity porost blaszkowaty, o plesze rozpostartej a. poszarpanej, rosnący na korze drzew, płotach, kamieniach i t. p. (f.).
Tarczownik, nm. — p. Tarczownica — p. Tarcznik = rzemieślnik, wyrabiający tarcze.
Tarczowy, nm., dotyczący tarczy; t. gruczoł = gruczoł szyjowy po obu stronach krtani, przed początkiem tchawicy.
Tarczyca, nm., roślina z rodziny wargowych (fig.).
Tarczyk, owad chrząszczowaty, czterostawowy, złotkowaty (fig.).
Targ, miejsce, gdzie w stale a. pewne dni sprzedają się i kupują przedmioty użytku codziennego, zwłaszcza produkty spożywcze, targowisko, rynek, miejsce targowe: iść na t., kupować, sprzedawać co na t-u; dzień, w którym włościanie i kramarze dostarczają do miasta większą ilość towaru i sprzedają go na rynku: dziś t. w miasteczku;
