Zawar, w med., lekarstwo, gotowane w wodzie aż do zawrzenia.
Zawarcholić, wdać ś. w warcholenie, w zamieszanie; sprawiać niezgodę, wszcząć kłótnię, zwadę.
Zawarcie, rzecz. od Zawrzeć; to, na co zawierają, zamknięcie, zamek; to, co jest zawarte, zamknięte mieszkanie; z. umowy=ułożenie warunków.
Zawarcie, przysł., zwięźle.
Zawarczeć, Zawarknąć, odezwać ś. warkiem.
Zawarować — p. nied. Zawarowywać.
Zawarowywać — p. dok. Zawarować; zastrzegać, zabezpieczać sobie co, wymawiać sobie co z góry, zamieszczać jakie warunki w umowie; chronić, strzec, chować, uchowywać od czego; z. ś., być zawarowywanym.
Zawartość, to, co ś. w czym zawiera, co jest we wnętrzu czego; treść czego; ilość czego, dająca ś. umieścić w czym.
Zawarty, którego zawarto w czym; zawierający ś. w czym; mieszczący ś. w czym; skryty, nieszczery, zamknięty w sobie; nieotwarty, nieotworzysty.
Zawarzać (się), dok. Zawarzyć (ś.); warzeniem zagotowywać (ś.), zaczynać ś. warzyć, gotować.
Zawaśniać, dok. Zawaśnić; do waśni pobudzać, kłócić, wadzić, waśnić.
Zawaśnik, ten, który waśni ludzi między sobą.
Zaważać, dok. Zaważyć; mieć pewną wagę, pewien ciężar, ważyć tyle a tyle; z. co, równać ś. czemu w wadze, w znaczeniu, w wartości; mieć pewną wartość, pewne znaczenie; z. na szali czyichś losów = wpływać na nie przeważnie.
Zaważyć — p. nied. Zaważać.
Zawąchać, poczuć węchem, zwąchać.
Zawątlać, dok. Zawątlić; wątłym czynić, wycieńczać, osłabiać.
Zawątlić — p. nied. Zawątlać.
Zawciąg, roślina z rzędu wolnopłatkowych, z rzędu pierwiosnkowych, z rodziny ołownicowatych (fig).
Zawciągać — p. Zawściągać.
Zawczasu, przysł., dość wcześnie, w sam czas, nie zapóźno; zbyt wcześnie, przedwcześnie.
Zawczesność, własność tego, co jest przedwczesne, zbyt wczesne.
Zawczesny, przedwczesny, zbyt wczesny.
Zawcześnie przysł., przedwcześnie, przed czasem należnym.
Zawczoraj, przysł., przed dniem wczorajszym, onegdaj.
Zawczorajszy, który ś. stał zawczoraj, onegdajszy.
Zawdy, Zawżdy — p. Zawsze.
Zawdziać — p. nied. Zadziewać.
Zawdzielubka, robak z gromady pierścienic rurkowatych.
Zawdziewać, dok. Zawdziać; kłaść co z ubrania na siebie, odziewać ś. w co, nakładać co na siebie; z. ś., być zawdziewanym.
Zawdzięczać, dok. Zawdzięczyć; być winnym, być obowiązanym komu za co, poczuwać ś. względem kogo do wdzięczności za otrzymane dobrodziejstwo, łaskę, grzeczność, wywdzięczać ś. komu.
Zawdzin, gatunek rośliny.
Zawecować, wecując zaostrzyć, wyostrzyć.
Zawerbować, zwerbować, zaciągnąć do wojska, do stowarzyszenia; z. ś., być zawerbowanym.
Zawerucha, taniec ludu ruskiego w cztery osoby, które, złożywszy na krzyż ręce, szybko kręcą ś. wkoło.
Zaweselić (się), rozweselić (ś.), rozradować (ś.).
