sca, zaciągać, dociągać dokąd; z. igłę nitką = nawlekać; z. nitkę, tasiemkę, włos = przewlekać igliczką; przen., pociągać, przynęcać, zapalać do czego, zmuszać; z. ś., być zawlekanym; dostawać ś. dokąd z trudem, zbierając resztki sił, ledwie dochodzić dokąd, doczołgiwać ś.
Zawładać, Zawładnąć, kim, czym, nad kim, nad czym, rozciągnąć nad kim, nad czym swoje panowanie, swoją władzę, zacząć władać, opanować.
Zawłoka — p. Zawłóka.
Zawłoski (-ków), pociąganie za włosy, za łebki.
Zawłóczny, Zawłoczny, odnoszący ś. do zawłóki, dotyczący zawłóczenia.
Zawłóczyć — p. Zawlekać; zabronować, skończyć bronowanie.
Zawłóka, Zawłoka, zawłóczenie, zawlekanie; zawleczona pod skórę tasiemka, sznurek, włos, w celu odciągnięcia choroby (jeden z zabobonnych środków dawnego lecznictwa); zaciąg, bielmo na oku, katarakta.
Zawnioskować, wyprowadzić wniosek z przesłanek, podać wniosek.
Zawnuk, praprawnuk.
Zawodca, w dawnym prawie polskim: człowiek, dający zabezpieczenie prawne, ewiktor.
Zawodne (-ego), akcydens od wskazania i wycechowania sążni; akcydens od kośby łąk i od stogu.
Zawodniczy, dotyczący zawodnika a. zawodu, odnoszący ś. do biegania w zawody, wyścigowy; rzecz., urzędnik, zawiadowca wyścigów.
Zawodnić — p. nied. Zawadniać.
Zawodnie, przysł., z możnością zawodu, sposobem zawodnym, niepewnie, omylnie; wyścigając ś., idąc w zawody.
Zawodnik, człowiek, idący z kim w zawody, wyścigający ś., współubiegający ś. z kim; współubiegający ś. z kim; współzawodnik, rywal; koń, biegający w zawody, wyścigowiec.
Zawodność, to, co jest zawodne, omylne, niepewne, co może przynieść zawód, rozczarowanie.
Zawodny, powodujący zawód, wywołujący rozczarowanie, zwodny, niepewny, omylny, złudny, ułudny — p. Zawodowy.
Zawodować, biegać w zawody, ścigać ś, wyścigać ś., brać udział w wyścigach; współubiegać ś., rywalizować.
Zawodowiec, człowiek, poświęcający ś. specjalnie jakiemu zawodowi i biegły w nim, fachowiec.
Zawodowy, odnoszący ś. do zawodów, wyścigowy; dotyczący jakiego zawodu, powołania, fachowy, specjalny.
Zawodzić, dok. Zawieść; prowadzić, doprowadzać kogo, co, do pewnego miejsca, do pewnego kresu; przen., wabić, nęcić, pociągać; odprowadzać od prawdziwej drogi, sprowadzać na manowce; oszukiwać, omamiać; omylać nadzieję, nie spełniać oczekiwania, robić komu zawód; zawlekać, zakrywać, zasłaniać; śpiewać tęskno, żałośnie; z. głosem = żalić ś. głośno, lamentować; z. ś., być zawodzonym; z. ś. na kim, na czym, doznawać zawodu, omylać ś. w swoich nadziejach, oczekiwaniach, błądzić w powziętej nadziei; zapędzać ś., zapuszczać ś. w co; rozwodzić ś., rzecz swoją rozwlekle prowadzić.
Zawodzie, miejscowość, położona za wodą.
Zawoik, zdr. od Zawój.
Zawoisty, o drzewie: świdrowaty, kręty.
Zawojec, gatunek drozda.
Zawojek — p. Zawoik; rodzaj śli-
