maka przodoskrzelnego, tarczoskrzelnego, o skorupie okrągłostożkowej, gładkiej, żyjący w morzach oceanu Atlantyckiego (fig).
Zawojnik, wielka opaska, zawój strojny turecki.
Zawojować, wojując zająć, podbić, opanować; stać ś. panem czyjejś własności, czyjejś woli, ujarzmić, poskromić kogo, uczynić go w zupełności posłusznym sobie.
Zawołać, zacząć wołać, wydać głos gromki, wykrzyknąć; wezwać kogo, aby przyszedł, zbliżył ś., przywołać.
Zawołanie, wezwanie kogo, aby przyszedł; stan, powołanie; hasło, którym członkowie rodu zwoływali ś. na wspólne zebrania i w walce; mieć co na z. = w każdej chwili przygotowane.
Zawołanie, przysł., sławnie, znakomicie; wybornie, wyśmienicie, doskonale.
Zawołany, którego zawołano; sławny, głośny, doskonały, wyborny, wyśmienity, znakomity.
Zawoływacz, człowiek, który zawołuje, wzywa, wzywacz.
Zawołżanin, mieszkaniec kraju, położonego za Wołgą.
Zawołżanka, mieszkanka kraju, położonego za Wołgą; kobieta z za Wołgi.
Zawołżański, położony za rzeką Wołga, mieszkający za Wołgą.
Zawonieć, poczuć węchem; zacząć wonieć, zapachnąć, wydać woń, zapach.
Zawora, Zawor, przyrząd, służący do zamykania, wrzeciądz, drąg, zasuwka, rygiel, zapora; zawada, przeszkoda; zawarcie, zamknięcie; zawarcie ś., zapchanie jakiego przewodu w organizmie ludzkim a. zwierzęcym — p. Zawornik.
Zaworka, zdr. od Zawora.
Zawornik, kamień, wmurowany w samym środku sklepienia, kamień framużny, sklepny, brzeżny, zamek sklepienia.
Zawoskować — p. Zawoszczyć.
Zawoszczyć, Zawoskować, pokryć warstewką wosku, zagładzić woskiem.
Zawotować, wyrazić zgodę na co przez głosowanie.
Zawozić, dok. Zawieźć; wioząc wozem, koniem, statkiem, dostawiać kogo, co do pewnego punktu; zapełniać, zasypywać czymś przywożonym, np. piaskiem, gliną, kamieniami.
Zawoźnik, ten, który przyjechał do młyna ze zbożem dla zmielenia.
Zawoźno, przysł., duża liczba zawoźników w młynie.
Zawoźny, skądinąd przywoźny, przewoźny, importowany, sprowadzany z zagranicy.
Zawód, zawodzenie, zawiedzenie do pewnego miejsca; bieg prędki; bieganie na placu zawodów, bieg do mety, ściganie ś., wyścigi; miejsce zawodów, plac wyścigowy, boisko, hipodrom; przen., bieg życia, okres życia, działalności; powołanie, stan, karjera, profesja: z. naukowy, z. wojskowy, z. urzędniczy; zamach, rozpęd, zaciąg; zachodzenie około czego, zachód, staranie około czego; zawiedzenie oczekiwania, omylenie nadziei, rachuby, rozczarowanie, nieziszczenie ś. czego.
Zawódca, Zawodziciel, ten, który zawodzi czyją nadzieję; w dawnym prawie polskim; ten, kto wszczyna proces, pozywa kogoś do sądu, powód, iściec; ten, kto zaciągnął dług; właściciel pierwotny, od którego kto nabył własność.
Zawódczy, odnoszący ś. do zawódcy, nabyty od kogoś drugiego.
Zawódka, statek wodny przy
