Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 3.djvu/569

Ta strona została przepisana.

młynie pływaku, 6 stóp szeroki, na którym koniec wału spoczywa.

Zawój, wstęga, chusta, owinięta dokoła głowy (fig.), nakrycie głowy narodów wschodnich, turban (fig); w archit., ozdoba głowicy słupa w porządku jońskim i złożonym w kształcie linji Spiralnej, ślimacznica.

Zawór — p. Zawora.

Zawóz, Zawózka, zawożenie, zawiezienie, transport do jakiego miejsca; wielkie zgromadzenie ś. zawoźników do młyna.

Zawózkap. Zawóz.

Zawracać, dok. Zawrócić; biegnąc, idąc, jadąc, obracać ś., kierować ś. w pewną stronę, zakręcać; skręcać; zmuszać, skłaniać kogoś idącego, jadącego, płynącego, by wrócił w tę samą stronę, skąd szedł, jechał, płynął; idąc, jadąc, płynąc, zwracać ś. w tym samym kierunku, skąd ś. przyszło, przyjechało, przypłynęło; przen., odciągać, odwodzić od czego; z. oczy: przewracać; z. głowę = nabawiać zawrotu głowy, odurzać; z. komu głowę = narzucać ś. komu, zanudzać kogo; przewracać w głowie, czynić wartogłowem, bałamucić kogo, rozkochiwać kogo w sobie; z. ś., obracać ś. w przeciwną stronę, zakręcać; obracać ś. w pewną stronę pod pewnym kątem, skręcać; kręcić ś., odurzać ś. od nadużycia trunku, od silnego wzruszenia i t. p.; z-iło mu ś. w głowie: dostał zawrotu głowy, przewróciło mu ś; pomieszało s. w głowie, stracił panowanie nad sobą, ma jakieś zachcianki.

Zawracanie, rzecz. od Zawracać; żart., głupstwa, brednie, kłamstwo, blaga.

Zawrąbiać, dok. Zawrąbić; zaginając brzeg, obrębiać.

Zawrewać, zaczynać wrzeć, zagotowywać ś.

Zawrębićp. Zawrąbić.

Zawrotnie, przysł., z zawrotem; wywołując zawrót (głowy).

Zawrotny, zawracający, zawrócony; wywołujący zawrót (głowy); nieprawdopodobny; położony za wrotami.

Zawrócićp. nied. Zawracać.

Zawrót, zawracanie, powracanie, nawracanie; zwrot, skręt; zawikłanie` zakłopotanie; chaos, zamieszanie, zamęt; z. głowy = uczucie, jakby wszystkie przedmioty, a nawet sama osoba kręciły ś. wokoło.

Zawrótnyp. Zawrotny.

Zawróżyć, zacząć wróżyć, powróżyć, wróżąc zapowiedzieć.

Zawrzask, wrzask, krzyk nagły, zawrzeszczenie.

Zawrzaskać, dok. Zawrzasnąć, Zawrzeszczeć; odzywać ś. głosem wrzeszczącym, zaczynać wrzeszczyć; o ptakach: wydać głos donośny, odezwać ś. głośno razem.

Zawrzasnąćp. Zawrzeszczeć.

Zawrzećp. nied. Zawierać; zacząć wrzeć, zagotować ś.

Zawrzedziałośćp. Zawrzodziałość.

Zawrzedziałyp. Zawrzodziały.

Zawrzedziećp. Zawrzodowacieć.

Zawrzeszczeć, Zawrzasnąćp. nied. Zawrzaskać.

Zawrzodowacić (się), okryć (ś.) wrzodami.

Zawrzodowacieć, zawrzodowacić ś.. dostać wrzodów.

Zawrzodziałość, Zawrzedziałość, owrzodzenie, owrzodziałość.

Zawrzodziały, Zawrzedziały, okryty wrzodami, krostami.

Zawrzodzić, owrzodzić.

Zawrzodzieć, owrzodzieć.

Zawstydzać, dok. Zawstydzić;