Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 3.djvu/571

 Zazdybać, zdybać, nadybać, napotkać, zastać, zajść nagle kogo.

 Zazdzierg — p. Zadzierzg.

 Zazdziergnąć — p. Zadzierzgnąć.

 Zazębiać, dok. Zazębić; wpuszczać wystającą część, czyli ząb, jednej sztuki a. przedmiotu, w zagłębienie drugiej; z. ś., tak pasować wzajemnie do siebie, że zęby jednego przedmiotu wchodzą w zagłębienia drugiego (np. o kołach zębatych); przen., ściśle wzajemnie zależeć od siebie, uzależniać ś. wzajemnie od siebie, mieć ścisły związek między sobą.

 Zazębić — p. nied. Zazębiać.

 Zazębienie, rzecz. od Zazębić; zęby u trybów, u kół zębatych itp.

 Zazgrzytać, Zazgrzytnąć, zacząć zgrzytać, odezwać ś. zgrzytem, zgrzytaniem zagłuszyć.

 Zaziajać się, zmęczyć ś. aż do, utraty oddechu, zadyszeć ś., zatchnąć ś., zziajać ś.

 Zaziąbić — p. Zaziębić.

 Zaziąbnąć — p. Zaziębnąć.

 Zazieleniać, dok. Zazielenić; pokrywać barwą zieloną, zafarbowywać na zielono; z. ś., pokrywać ś. barwą zieloną; okrywać ś. zielenią, liśćmi, okrywać ś. zielenią, roślinnością, umajać.

 Zazielenić — p. nied. Zazieleniać.

 Zazielenieć, zazielenić ś.

 Zazieleniwać, zazieleniać.

 Zazierać, dok. Zajrzeć; zaglądać; zwracać na co spojrzenie, aby dojrzeć; z. komu w oczy = patrzeć w oczy śmiało a. zalotnie; śmierć mu w oczy zajrzała = jest blizki śmierci; z. dokąd = zachodzić, aby zobaczyć, co ś. tam stało; z. do kogo = zachodzić, wstępować do niego na chwilę; dostrzegać, spostrzegać.

 Zaziewać, zacząć ziewać, poziewać.

 Zaziębiać, dok. Zaziębić; przenikać zimnem; z. ś., dostawać przeziębienia, przeziębiać ś.

 Zaziębić — p. nied. Zaziębiać.

 Zaziębienie, szereg chorobliwych objawów, powstających skutkiem raptownego ochłodzenia jakiej części ciała przez wpływ z zewnątrz.

 Zazięblina — p. Zaziębłość.

 Zaziębłość, Zazięblina, właściwość tego, co zaziębło; zamróz w ciele, miejsce zaziębione w ciele.

 Zaziębły, przeniknięty zimnem, zaziębiony; ścięty zimnem, zakrzepły, ostygły, zastygły.

 Zaziębnąć, przejść zimnem, zaziębić ś., przeziębić ś.

 Zazimować, zostać gdzie na zimę, przepędzać gdzie zimę; zachować, zatrzymać na zimę, przezimować, opatrzyć na zimę.

 Zazionąć, owionąć, objąć tchem, ozionąć.

 Zazłacać, dok. Zazłocić; pokrywać pozłotą, pozłacać.

 Zazłocić — p. nied. Zazłacać.

 Zaznaczać, dok. Zaznaczyć; znak robić na czym, oznaczać, naznaczać; przen., mówiąc lub pisząc, zwracać uwagę, kłaść nacisk na pewien przedmiot.

 Zaznaczyć — p. nied. Zaznaczać.

 Zaznać — p. nied. Zaznawać.

 Zaznajamiać, dok. Zaznajomić; zapoznawać kogo z kim, obznajmiać kogo z czym; z. ś., poznawać ś. z kim, obznajmiać ś. z czym.

 Zaznajomić — p. nied. Zaznajamiać.

 Zaznawać, dok. Zaznać; dowiadywać ś., zasięgać wiadomości o czym a. o kim; zapoznawać, zaznajamiać kogo z kim; odczuwać, doznawać, doświadczać.

 Zazuć — p. nied. Zazuwać.

 Zazuwać, dok. Zazuć; zaciągać z tyłu trzewik, wzuwać.

 Zazuwisty, Zazuwny, mogący być zazutym.

 Zazwać — p. nied. Zazywać.

 Zazwyczaj, przysł., zwykle, najczęściej, przeważnie.