Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 3.djvu/575

 Zbałwaniać, dok. Zbałwanić; wzburzać bałwany wody.

 Zbałwanieć, stać ś. bałwanem, głupcem, jałopem, niedołęgą umysłowym.

 Zbankrutować, zostać bankrutem, stracić majątek przez bankructwo; nie móc zapłacić swoich zobowiązań, wogóle stracić cały zasób pieniędzy w taki lub inny sposób.

 Zbaranieć, stracić rozsądek, zastanowienie, nie zrozumieć jakiego pytania a. nie móc na nie odpowiedzieć, zgłupieć.

 Zbarwić, zabarwić, pobarwić, pofarbować.

 Zbasować, wyłajać, wybesztać.

 Zbastować, zaprzestać, poprzestać.

 Zbatogować, Zbatożkować, zbić batogami, mocno obić.

 Zbawca, wybawca, zbawiciel; Pan nasz, Z. = Jezus Chrystus.

 Zbawczy, dotyczący zbawcy; odnoszący ś. do zbawienia, zbawiający, zbawienny; ochronny, ratowniczy.

 Zbawczyni, wybawicielka, która wybawia, zbawia, ocala.

 Zbawiać, dok. Zbawić; wyzwalać, ratować, ocalać, zachowywać kogo od czego, np. od niebezpieczeństwa; dawać żywot wieczny, wieczne szczęście w tamtym życiu; pozbawiać kogo czego, odejmować komu co; z. ś., zbawiać siebie samego; wybawiać ś., ocalać ś., być zbawianym; pozbawiać ś. czego.

 Zbawiciel, człowiek, który ocala kogo, zbawia, zbawca, wybawca, wybawiciel; Z. świata = Jezus Chrystus.

 Zbawicielski, dotyczący zbawiciela.

 Zbawić — p. nied. Zbawiać.

 Zbawienie, rzecz. od Zbawić; wybawienie od grzechów; żywot wieczny po śmierci, raj niebieski.

 Zbawiennie, przysł., sposobem zbawiennym, tak że można zbawić, skutecznie.

 Zbawienność, właściwość tego, co jest zbawienne, co zbawia, co przynosi dobry skutek.

 Zbawienny, zbawiający, przynoszący zbawienie, ocalający od niebezpieczeństwa, od zguby, od przykrości, zbawczy, skuteczny.

 Zbawiony, którego zbawiono; rzecz., uczestnik zbawienia wiecznego, po śmierci błogosławiony, wybawiony.

 Zbazgrać, źle napisać, zabazgrać.

 Zbąblać, dok. Zbąblić; zamieniać w bąble, sprawiać, że wyskoczą na czym bąble; z. czas = bąblując zmitrężyć go.

 Zbebeszyć, pogmatwać, rozrzucić, zmieszać nieporządnie.

 Zbeczeć się, zmęczyć ś. beczeniem; spłakać ś. rzewnemi łzami.

 Zbełtać, zmieszać, zmącić płyn jaki, tak że ś. podniesie w nim osad i zawiesi.

 Zbereżeństwo, figiel, psota.

 Zbereżnik, figlarz, psotnik.

 Zbestwiałość, zdziczałość, rozbestwienie, zezwierzęcenie.

 Zbestwić (się), rozbestwić (ś.), zezwierzęcić (ś.).

 Zbestwieć, stać ś. jakby bestją, zwierzęciem, zbestwić ś.

 Zbesztać, złajać, sfukać, zwymyślać.

 Zbezbożnić, uczynić bezbożnym.

 Zbezbożnieć, stać ś. bezbożnym.

 Zbezczeszczać, dok. Zbezcześcić; pozbawiać czci, obrażać na honorze czynem a. słowem, szkalować, oszczerstwa rzucać na kogo.

 Zbezecnić, uczynić bezecnym, zbezcześcić.

 Zbezpieczać (się), dok. Zbezpieczyć (ś.); ubezpieczać (ś.), zabezpieczać (ś.), robić ś. śmiałym, hardym, zuchwałym.

 Zbezpiecznieć, stać ś. bezpiecz-