Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 3.djvu/598

czynić szczuplejszym; z. ś., stawać ś. szczuplejszym.

 Zeszczupleć, stać ś. szczuplejszym, stracić na ciele.

 Zeszczutkować, szczutkiem poczęstować.

 Zeszczykiwać, dok. Zeszczyknąć, Zeszczknąć; szczykąjąc zbierać, zrywać, uszczykiwać.

 Zeszkaradzić, uczynić szkaradnym, oszkaradzić, zeszpecić.

 Zeszkleć, Zeszklić się, przemienić ś. w szkło, nabrać szklistości.

 Zeszlamować, wybrać szlam, oczyścić od szlamu.

 Zeszłoroczny, który ś. stał zeszłego roku, przeszłoroczny.

 Zeszłość, utrata sił, słabość wskutek starości, starość.

 Zeszły, który przeszedł, minął, upłynął; z. miesiąc, rok; który zszedł z tego świata, umarł; zesłabły, zniedołężniały; zgrzybiały, zestarzały, podeszły w latach.

 Zesznurowywać, dok. Zesznurować; sznurując ściągać, związywać; z. ś., być zesznurowywanym.

 Zeszpecić, uczynić szpetnym, oszpecić, zeszkaradzić; z. ś., oszpecić siebie samego.

 Zeszpetnieć, stać ś. szpetnym.

 Zeszpotawić, uczynić koślawym, szpotawym; z. trzewiki = wykrzywić je przez chodzenie; z. ś., stać ś. koślawym, wykrzywić ś.

 Zeszronieć, w szron ś. zamienić, ściąć ś. od szronu; osiwieć.

 Zesztywnieć, stać ś. sztywnym.

 Zeszyć — p. nied. Zszywać.

 Zeszyt, kilka arkuszy papieru do pisania, razem zszytych i oprawionych w okładkę, kajet, poszyt, sekstern; pewna ilość arkuszy drukowanego dzieła, tymczasowo zbroszurowanych dla puszczenia w obieg.

 Zeszytowy, odnoszący ś. do zeszytu, wydawany zeszytami: wydawnictwo z-e.

 Ześciełać, Ześciełać, dok. Zesłać; zdejmować coś zasłanego, rozesłanego, rozpostartego; zbierać, ściągać posłanie.

 Ześlepić, uczynić ślepym, oślepić.

 Ześlimaczyć, oślimaczyć; z. ś.. oślizgnąć.

 Ześlinić, oślinić, poślinić; zdjąć ślinę.

 Ześlizgiwać się, dok. Ześliznąć ś.; ślizgając ś. zsuwać ś.

 Ześlizgły, który ś. ześlizgnął.

 Ześlizgnąć się, Ześliznąć się — p. nied. Ześlizgiwać ś.

 Ześlubić, połączyć kogo ślubem.

 Ześmiać się, uśmiać ś.

 Ześniecić się, Zśniecić się, zarazić ś. śniecią.

 Ześniedzić, uczynić śniadym, ściemnić; pokryć śniedzią.

 Ześniedzieć, stać ś. śniadym; pokryć ś. śniedzią.

 Ześnieżyć, osypać śniegiem, zaśnieżyć; zdjąć śnieg.

 Ześpiewać, wyśpiewać, skończyć śpiewać, odśpiewać.

 Ześrodkować — p. nied. Ześrokowywać.

 Ześrodkowość, własność tego, co ma wspólny środek, koncentryczność.

 Ześrodkowywać, dok. Ześrodkować; skupiać do środka, koncentrować; skierowywać ku środkowi; przen., łączyć ku wspólemu celowi: z. usiłowania wielu ludzi.

 Ześwinić, zepsuć, sfuszerować; z. ś., popełnić jaki czyn niemoralny.

 Zetkać, razem powtykać, złączyć jedną rzecz z drugą; z. ś., spotkać ś.; zetrzeć ś. nieprzyjacielsko.

 Zetknąć — p. nied. Stykać; zbliżyć dwie rzeczy tak, aby jedna, przystawała do drugiej; z. ś., zejść ś. z sobą aż do złączenia; z. ś., z kim, spotkać ś. z kim; zawiązać z kim znajomość, przyjaźń; spotkać ś. z kim po nieprzyjacielsku, zetrzeć ś.