Tautochronizm, gr., równoczesność, właściwość jakiego zjawiska (np. zaćmienia księżyca), że w rozmaitych miejscach daje się spostrzegać równocześnie; jednostajność ruchu czyli wciąż jednakowa ilość przebytej drogi w równych jednostkach czasu (np. ruch wahadła).
Tautofonja, gr., ciągłe powtarzanie tego samego tonu.
Tautogram, gr., utwór wierszowany, w którym każdy wiersz lub każdy wyraz zaczyna ś. od tej samej litery.
Tautologja, gr., powtarzanie tych samych myśli innemi wyrazami.
Tawasza, tat., przewóz.
Tawerna, łć., szynk, gospoda, karczma.
Tawulec, motyl z podrzędu zmierzchnikowców z rodziny kordziuków (fig.).
Tawuła, roślina z rodziny różowatych, parzydło, zwiesinosek, spireja (fig.).
Tawułowate, podrodzina roślin dwuliścieniowych, różowatych.
Tazymetr, gr., przyrząd, wykazujący rozciągliwość ciała wskutek ciepłoty, wynaleziony przez Edissona.
Tąpać, tupać.
Tąpanie, zjawisko gieologiczne, polegające na odrywaniu ś. wielkich odłamów skalnych w kopalniach, tunelach i łomach.
T-bandaż, bandaż, złożony z dwu taśm zeszytych w kształcie litery T, używany do podpasywania krocza.
Tchawica, rurkowaty kanał oddechowy u ludzi, zwierząt ssących i u ptaków (fig.), złożony z pierścieni chrząstkowych, łączący usta z płucami.
Tchawicowy, dotyczący tchawicy.
Tchawka, organ oddechowy u owadów, dychawka.
Tchem, w wyr.: jednym t. = szybko — p. Dech, p. Tchnąć.
Tchnąć, oddychać, dyszeć, dyszeć mocno, gwałtownie; udzielić, wlać tchnieniem, wchuchnąć; t. czym = odznaczać ś., cechować ś., charakteryzować ś., zionąć czym.
Tchnienie, wypuszczenie powietrza z płuc przez usta i nos przy oddychaniu; dech, oddech; ostatnie t. = ostatni oddech przed skonaniem.
Tchórz, zwierzę ssące drapieżne z rodziny łasic (fig.); człowiek lękliwy, bojaźliwy; strach, bojaźń, obawa: t. go obleciał = zląkł ś.; ma t-a = lęka ś., boi ś.; t-em podszyty = bojący ś., lękliwy; t-em trąci = wydaje woń nieprzyjemną; w lm., t-e = futro ze skór tchórza.
Tchórzątko, Tchórzę, młody płód tchórza; zdr. od Tchórz.
Tchórzostwo, Tchórzowstwo, obawa, bojaźliwość, lęk, bojaźń; postępek właściwy tchórzowi.
Tchórzować — p. Tchórzyć.
Tchórzowaty, bojaźliwy.
Tchórzowski, dotyczący tchórza, bojaźliwy, lękliwy, małoduszny.
Tchórzowy, dotyczący tchórza zwierzęcia.
Tchórzyć, Tchórzować, bać ś., lękać ś., tracić serce, obawiać ś.
Teagogja, gr., zaklinanie bóstw.
Teantropizm, gr., wiara w Boga-człowieka, w Bóstwo, które stało ś. człowiekiem dla dobra ludzkości.
