Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 3.djvu/630

Ta strona została przepisana.

władniać; z. ś., wysilać ś., wycieńczać ś., tracić siły; mordować ś., męczyć ś.; z. ś. z kim, walczyć z nim do upadłego.

Zmaglować, wymaglować wszystko, co było do maglowania.

Zmagnetyzować, namagnetyzować; przen., pobudzić.

Zmaić, umaić.

Zmajętnić, uczynić majętnym, zbogacić, uposażyć.

Zmajętnieć, stać ś. majętnym, zamożnym, zbogacić ś.

Zmakać, dok. Zmoknąć; przechodzić wilgocią, moknąć, przemakać; być moczonym na deszczu.

Zmalały, który zmalał.

Zmaleć, stać ś. małym a. mniejszym; schudnąć; osłabieć, osłabnąć

Zmamić, omamić, mamiąc przywabić, przynęcić.

Zmanić, oszukać, odrwić.

Zmarlina, coś umarłego, trup, zwłoki, ścierwo.

Zmarły, który zmarł, umarły, nieżywy; rzecz., nieboszczyk.

Zmamić, zmarnować, przemarnować, stracić lekkomyślnie.

Zmarnieć, stać ś. marnym, przyjść do stanu upadku, w niwecz ś. obrócić, nie przynieść żadnego pożytku, pójść na marne.

Zmarnować, przemarnować, marnie stracić bez celu i pożytku, roztrwonić; z. ś., pójść na marne, nie przynieść spodziewanego pożytku.

Zmarszczać, dok. Zmarszczyć; układać w zmarszczki, fałdować, karbować; z. ś., układać ś. w zmarszczki, fałdować ś., karbować ś.; o osobie: ściągać skórę na czole, przez co tworzą ś. zmarszczki, jako oznaka gniewu, starości.

Zmarszczek, Zmarszczka, fałda, składka; fałda na czole, na twarzy a. wogóle na skórze; szrama, blizna po ranie; wada, skaza, plama, przywara.

Zmarszczkopysk, ryba koścista, skrzelowata, piersiopłetwa, listkowata.

Zmarszczkowaty, mający po sobie zmarszczki.

Zmarszczony, którego zmarszczono; który ś. zmarszczył.

Zmarszczyciel, ten, który co zmarszczył.

Zmarszczyćp. nied. Zmarszczać.

Zmartek, spuścizna po nieboszczyku.

Zmartwiałość, zupełne obumarcie, zdrętwiałość jakiej części ciała; bezwładność duchowa, obojętność, apatja.

Zmartwiały, który zmartwiał; zdrętwiały, obumarły.

Zmartwić, nabawić zmartwienia, zasmucić; zdrętwiałym uczynić, zdrętwić; z. ś., zasmucić ś. bardzo, zasępić ś., zgryźć ś.

Zmartwieć, zdrętwieć, obumrzeć, utracić władzę.

Zmartwienie, rzecz. od Zmartwić; smutek, kłopot, troska, zgryzota; żałość.

Zmartwinap. Zmartwiałość.

Zmartwiony, którego zmartwiono; który ś zmartwił a. martwi.

Zmartwychpowstaniep. Zmartwychwstanie.

Zmartwychpowstawaćp. Zmartwychwstawać.

Zmartwychwstaćp. nied. Zmartwychwstawać.

Zmartwychwstały, który zmartwychwstał.

Zmartwychwstanie, rzecz. od Zmartwychwstać; Zm. Pańskie = święto chrześcijańskie na cześć zmartwychwstania Chrystusa, Wielkanoc.

Zmartwychwstaniec, zakonnik reguły Zmartwychwst. Pańskiego.

Zmartwychwstanka, niewielka roślina zielna z rodziny krzyżowych, rosnąca w Afryce północnej i Azji zachodniej, może po